ülke olarak en büyük problemimiz

ülke olarak en büyük problemimiz hiç kimse hiç kimsenin düşüncesine saygısı olmaması. zaten bu saygısızlıktan da doğan büyük ayrıştırmalar var. ben ne ocuyum ne bucuyum. kendi fikirlerim kendi özgür iradem var ve herkes buna saygı duymalı ancak çoğu zaman fikirlerimi belirtmekten korkar hale geldim ki ülkemizdeki çoğu kişi de böyle. en büyük problem bu işte. fikirlerimiz malesef ki beynimizde tutsak. dile getiremiyoruz ki harekete geçelim.

Herkesin birkaç problemi belirleyip onlara sallaması, kalan şeyler için de kafa yormaması.

nepotizm.

Ben. O yüzden beni bir an önce almanya'ya yollamalıyız.

Ben yazmak istemiyorum, demek istediğim şeyleri baska bir genç aktarmış. Link bırakıyorum iyi seyirler
https://twitter.com/seymenpeh/status/1368638450505814018?s=19

"en büyük problemimiz şu" diyerek bir tane problem seçemeyeceğim, zira çok fazla problemimiz var. aklıma gelen büyük sorunların bazılarını yazayım:
gelişmemizin önündeki en büyük problemlerden biri olan liyakatsizlik. birini bir konuma getirirken bu kişi o konumda olmayı gerçekten hak ediyor mu, o konuma yakışıyor mu, o konuma gelmek için yeterli niteliklere sahip mi vb. soruları sormak yerine alakasız başka sorular sorup kişide alakasız özellikler aramamız.
sürekli bir şeyleri eleştirip eleştirdiğimiz şeyleri düzeltmek için hiçbir çaba göstermiyor olmamız. bu arada eleştirdiğimiz şeyler hep kendimiz dışındaki faktörler. dönüp de kendimize bakma gibi bir huyumuz yok, biz hep çok iyiyiz, problemli olanlar hep başkaları.
insanlara değer vermeyi bilmiyor olmamız.
kendi doğrularımızı en doğru sanmamız. başka görüş ve fikirlere saygı duymayı bilmiyor oluşumuz.
genel tabiriyle "medeniyetsizlik". oysa medeniyet güzel bir şey.

30 büyükşehir ve zonguldak.