uzun ilişki insanı

Sayın yazarlar aydınlatmaya geldim melankolik sözlüğümüzü açılın
Sayın yazarlar tek çocuğum ben, hayatım boyunca hep yalnız oldum. Yaptığım her işi yalnız yaptım, kimseyi beklemedim. Sinemaya da yalnız gittim, restoranda tek başıma da çokça yemek yedim, paramı da kendim kazandım, kendi başıma da yedim. Hep böyle oldu bu. İşin güzel tarafı da arkadaşlarım yok değildi sadece fark ettim ki çocuk yaşta, baya eğlenceli hayat kendi başına bile. (Bakın bu hikaye bir prenses masalı değil, şu an yine Prag'a solo trip planlıyorum. Ben hala yalnız olmaya bayılıyorum. Çünkü unutmayalım hayat güzel ve baya kısa.) Neyse bakalım devam edelim, üniversitesiteye kadar pek düzgün ilişkim olmadı, kimseden pek öyle aman aman etkilenmedim, yine solo takıldım anlayacağınız. Üniversiteye de büyük şehirden gelen insanla küçük şehirden gelen insanlar farklı oluyor bunda hepimiz hem fikir oluruz diye düşünüyorum, gazi benim evime kuş uçumu 1.68dk olduğu için zaten evimin bahçesinde takılıyor olmanın özgüveni hakimdi. Elegantmoonunuz yine solo hayatına devam ediyor. Sonra benim beyefendi çıkageldi bir anda. Geçen 11. Ayı kutladık. Başımıza bir şey gelmezse bir bu kadar daha gider. Gün gibi hatırlıyorum şu entryi yazdığımı, ilk buluşmamızdı. Değişiyorsunuz. Kalbinizdeki sevgiyi tereddütsüz paylaşma güvenine bir kez eriştiniz mi duramıyorsunuz. Bakın o midedeki kelebekler kötüdür sayın yazarlar. Midenize spasm geçirteni değil, tropik bir rüzgar gibi bedeninize değip sizi içten içe, usulca ısıtanı bulunca diyorsunuz ki " bana ellerini ver, hayat seninle ankara kışında tropiklerde gibi hisserken güzel". İlişkinin uzun sürmesi için bir son kullanma tarihinin olmaması lazım. Bence herkes uzun ilişki insanıdır sayın yazarlar, sadece o usulca kanınıza dokunup hayatı daha parlak gösteren insan gelmemiştir daha. Benim beyefendi şunu demişti bir keresinde "senden önce de renkli sanıyordum hayatımı halbuki resmen editsiz olduğunu fark ediyorum şimdi".
Özetle fotoğrafı hali hazırda siz güzel çekiyorsanız zaten o iş yüzde 70-80 tamamdır. Güzel foto çekmek için görebilmek gerekir, güzellikleri bulmak için enerji gerekir; sizde bunlar varsa zaten fevkalade. Sonra bir beyefendi gelip bir de bu fotoğrafı editliyor, ortaya sanat eseri çıkıyor. Fotoshopun tadını bir alırsanız bırakamazsınız.