madamebovary

artırıyorum yaşlandıkça ruhun çocuklaşmasıdır. sanki tüm bu saçın sakalin beyazlamasına, hareketlerin kısıtlanmasına inat bak ben yaşlanmıyorum demenin pasif direniş halidir.

şu saatte herkes mışıl mışıl uyuyordur heralde. tatlı rüyalar sözlük yazarları bize yine uyku yok

özgürlüğün kendinden menkul ne desem boş gelir
fakat özgürlük sen yokken yoksul gerçeğim bu benim

kimin yanındayken?

Maço olunca 'erkek' gibi olduğu savunulan romantik olunca da sadece karşısındakine bağımlı bir erkek profili var kafalarda.
Bildiğim bir şey varsa o da kendini tanımaya çalışan ve kişisel gelişimini tamamlamaya uğraşan erkektir. Çocukluktan gelen travmalar, arkadaş baskısı, alışılmış bir hayat düzeni erkekleri çok baskın ya da çok pasif olmaya itebilir. Önemli olan kişinin kendini bulma yolculuğudur. Bu yolculukta olunca karşılıklı olarak anlaşıp konuşabilir bazen de akışa bırakabilirsiniz.

çok küçükken dünya klasikleri okumaya merak salıp okuyunca minicik ruhumu şaşkınlığa uğratan kitap karakteridir.

Necip Fazıl'dan bir alıntı eklemek isterim bu 'sorunsala'

Hiçbir şeyi izahla çözemediğimiz gibi izahsız da yapamıyoruz. Veli ne güzel söylemiş:
- Bu iş ne akılla olur ne de büsbütün akılsız!

Alarmı 5-10 dk ertelediğinde kısacık uykuya yattığın, gözlerini kapattığın o an.

Kendi özüne inmeyi unutup yüzeyde yaşayıp ölmesi.

Günlerin nasıl hem uzun hem bu kadar kısa olabildiğini anlamamıştım. Yaşaması uzundu elbette fakat o kadar genişlemişlerdi ki sonunda iç içe geçiyorlardı. Adlarını yitiriyorlardı. Benim için içi boşalmadan anlamını koruyan yalnız dün ve yarın sözcükleriydi.
Albert Camus- Yabancı