Açarım defterimi, birkaç mısra, birkaç dörtlük ardına da uzun uzun paragraflar karalarım günler sonra tamamlanmak üzere. Yazmazsam ölecekmişim gibi..
İşe yarıyor mu bari,ben lisedeyken bütün kötü duygularımı yazar, içimi döker sonra gider yakardım o sayfaları.bu koşuşturmada artık duygularımıza zaman ayıramıyoruz mu ne?
Vallahi öyle sayın alpagumrnky, eskisi gibi değil artık daha da sancılı.. İşe yarıyor zannımca, devam etmekte fayda görüyorum.
Verâ benim şiiri alıntısı görüyorum. Gerçekten “daha da sancılı”