En basitçe tabiriyle zorbalıktır. Giden canlardan biri oldu doktor Rumeysa. "Daha çok canlar yanacak mı?" düşüncesi ya da "bir gün bu yanan canlardan biri ben olacak mıyım?" düşüncesi ile canımın daha çok yandığını gördüm. Benzer şekilde arkadaşlarımda aynı şeyi düşünüyor ve dillendiriyor. Hepimizin canı yandı ancak asıl ateş düştüğü yeri yakıyor. Bir aile bir evladını bu zorbalıklar yüzünden kaybetti. Ailesinin acısına tuz biber serpercesine yapılan haberleri, yetkililerin taziye mesajı ya da başsağlığı için iki kelime yazmayışına şahit olduklarını gördükçe daha da irkildim. Ben bunları düşünürken doktor Rumeysa'nın ailesi neler düşündü kim bilir... Burada yazmaya uygun olmadığına inandığım daha bir sürü düşünce ile 3 maymunu oynayan yetkililerin amaçlarını gerçekten merak ediyorum...
Yazdığımın akşamına basın toplantısında bahsedilmesi nasıl bir şans size bırakıyorum...