adres tarif etmek

çok iyi bildiğim bir yeri tarif ederken bile edemiyorum.kafam duruyor sanki o an :D karşımdaki insana bir şeyler saçmalıyorum.genelde onlar da anlamış gibi yapıp teşekkür ediyor sağ olsunlar :')

bence yetenek isteyen bir iştir. bazı insanlar o kadar iyi tarif ediyor ki, elinle koymuş gibi buluyorsun aradığın yeri. bazısı da bi anlatıyor, her şey iyice birbirine giriyor, mutlaka başka birilerine daha sormak gerekiyor. bir de bende şöyle bir durum var, birine yol tarif ettiğim zaman çok büyük bir sorumluluk yüklenmiş gibi oluyorum. yani doğru bir şekilde tarif etmiş olmam yetmiyor, bulmuş mudur bulamamış mıdır diye düşünüp dertleniyorum. utanmasam, soran kişinin elinden tutup götüreceğim sorduğu yere.

bana adres sorulunca bir gururum okşanıyo yalan yok.yoldan geçen onca dayıya rağmen işte bu delikanlı bilir deyip bana başvurmuş.ama ne yazık ki benim haritam bilgim yok sn yazarlar.ama bilmiyorum da diyemiyorum.soru sorulduğu andan itibaren başlıyorum oyunculuğa.işin kötü tarafı konuşma esnasında anlıyorum ki adam benden daha iyi biliyor.yok kargo varmış yanında,düğün salonunun karşısındaymış.

abi siz bunları nasıl aklınızda tutuyorsunuz.allah affetsin ben de bir yer tarif etmek için adamı ebesinin hörekesine gönderiyorum.duamı da alıyorum.ama sonra ara sokaklara falan giriyorum hızlı yürüyorum birazdan dönüp bulur beni diye.

Navigasyonun primer görevi.
On metre sonra sağa dönün gibi cümlelerle bu görevi hakkıyla yerine getiriyor.

Sokakta biri bana yol sorunca kalıyorum bir süre. Bilsem bile tarif edemiyorum saçma bir durum evet.

Ettikten sonra acaba buldu mu, acaba yanlış yere mi gitti diye düşünüp durduğum için bana sorulmasından hoşlanmıyorum :')

Erkek ve kadın beyni bu konuda da farklı çalışıyor tahmin edildiği üzere. Bir kitapta erkeklerin genelde yüz metre sonra sağa dön, ikinci ışıklardan sola git gibi ifadeler kullandığından, kadınların ise belli başlı yerleri hedef göstererek, starbucks'tan sonra sola dön, şu marketten sonra ikinci aradan gir gibi yol tarif ettiğinden bahsediyordu.

günlük rutinim

eski bir başlıkta yazarların aurası soruluyordu ve ben kendimde bir aura görmediğimi söylemiştim. bu başlığı okuyunca anladım ki bende yol tarif etme aurası var. bilemediğim bir nedenden ötürü her gün birden fazla kez yol tarif etmek zorunda kalıyorum. ancak kaybettikleri yönlerine pusula ararken beni seçen insanları kötü bir son bekliyor ve onlar bunun farkında değiller: sağımı ve solumu sıklıkla karıştırıyorum. üstelik iyi bilmediğim yerleri tarif etmekten de asla kaçınmıyorum. çünkü ben bana sorulan soruları cevapsız bırakmayı hiç sevmem. zaten de gelmişiz 2022'nin eylülüne. 1 cadde yan tarafa gitmek için ısrarla akıllı telefon kullanmayanın sorunudur bulamadığı yollar.

Faruk eczanesi