Bu gri şehre tüm önyargılarımla geldim.Hedefim burası değildi biraz da hayal kırıklığı vardı tabi.Hatta geçiş yapma gibi bir düşünce bile vardı kafamda.Ama sonra sanki biri bana büyü yapmış gibi bağlandım bu şehre. Şimdi biri bana Ankara'nın neyini seviyorsun ne buluyorsun orda diye sorunca kilitleniyorum bazen; nedeni yoktur belkide bu şehirde kendimi buldum,tüm kollarıyla sarıldı bana,sevdirdi kendini.
Yeni insanlar, yeni mekanlar,yeni başlangıçlar, farklı yelkenler... Bu kadar değerli insanla tanışacağımı kim bilebilirdi.Bir şehri güzel yapan da içindekiler değil midir sizce de?
Bir an önce kaldığımız yerden devam edebilme dileğiyle..
elegantmoon
Şehrin kendisinde o kadar bir şey yok ki, insanlar birbirine daha fazla bağlanıyor. Ankaralılar olarak teorimiz bu:)
ewinter
tuttum bu teoriyi ;)