aniden gelen okulu bırakma düşüncesi

Komite yaklaşırken soldan soldan gelendir.
Benim beynimden; komiteden sonra ve dönem dört, beş, altıları görünce koşa koşa uzaklaşıyor bu düşünce neyse ki.

o allahın cezası pislik öyle huzursuz etti ki beni… içime öyle bi kurt düşürdü ki… acaba dedim.

An itibariyle, gelmiştir.

okulu değil de okumayı. soruna direkt kökten çözüm getirdim ben sanayiye gidiyorum şu an

Aniden gelmedi. Çoktandır benimle birlikte yaşıyor.

Komiteye çalışırken, şimdi bıraksam hangi bölüm daha erken biter sorusu
Komiteden sonra hallederizz ile cevabını bulur

Okula geleli 1 buçuk ay olmasına rağmen her gün muhakkak zihnimi yoklayan düşünce. Doğru mu yaptık yanlış mı, onu zaman gösterecek..

Komiteye son 1 gün, not okurken zihnimi nottan daha çok bu fikir meşgul ediyor.

Aniden gelen bırakma düşüncesi daha ağır basıyor içimde. Her şeyi bırakma düşüncesi... Okul vazgeçilesi şeylerden 1 tanesi yalnızca

Aslında doğrusu aniden gelen ya bu okul güzel aslında hissiyatı çünkü genel olarak okulu bırakma düşüncesi hakim.

Artık bu düşünceye yer yok Çünkü biz okulu bırakamadan okul bizi bıraktı.

Oda arkadaşım bu düşünce. Birkaç yıldan beri. Görmeden duramam kendisini özellikle sınavları arefelerinde

aslında içerlerde bir yerlerde her daim var olan ancak zaman zaman insanı çok yoğun bir şekilde dürtükleyip kendini şiddetlice hissettiren düşüncedir. her "okulu bırakacağım ben" dediğimde okulu bırakmış olsaydım şu an bir kırtasiye işletiyor olabilirdim, fotokopi çekerek paraya para demiyordum mesela. ya da küçük bir pastanem olabilirdi, sabahtan akşama kadar cupcake yapardım, kahve ve pasta çeşitleri satarak minnoş minnoş yaşardım. en kötü ihtimalle zengin bir kocam olurdu, bundan 15 sene sonra "neden okulu bıraktım ben?" diye ağlıyor olurdum belki ama düşünsenize mesela gözyaşlarımı silmek için dolar ya da euro filan kullanıyorum.
neyse gençler, demem o ki o düşüncenin gelmesi çok normaldir, biraz ağlayıp sızlandıktan sonra ders çalışmaya dönmek yapılacak en mantıklı şeydir.

Gel canım, şimdi sen şu başköşeye otur.
Derdin ne söyle?
Okulu bırakmamı istiyorsun değil mi? Tamam, ama şimdi değil.
Her zaman her istediğimiz olmuyor ki! Dört sene daha sabret, gideceğiz buralardan. Şimdi lütfen bu konuyu kapatalım, uzun bir süre de açmayalım. Tamam mı yavrum?