Orhan Seyfi Orhon'a ait bir şiir aslında kanser olan kızı için yazmış.Ölümünden hemen önce kızı, babasından "gidişine ağlamaması" konusunda söz istemiş, o da söz vermiş. Ama baba kalbi, o anda verdiği sözü tutamamış ve kızı ile arasında geçen o son anları şiire dökmekten kendini alamamış. Bu muhteşem dizeler de işte böyle bir acının ardından yazıya dökülmüş ve ölümsüzleşmiş...
veda busesi
fark ettim de ne kadar buruk bir tamlama. gereksiz bir şekilde dramatize edesim geldi sanırım. ama sanki içinde büyük bir hüzün barındırdığı hissediliyor gibi. altında belki sadece iki kişinin bildiği yürek parçalayıcı hikayeler var gibi. niye bir anda duygusala bağladım ben de bilmiyorum ama bir an düşününce öyle geldi işte.
İçinde inanılmaz boyutta yalnızlık tanımlı bir tamlama
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?