bu aslında babama ait bir söz değil ama ilk defa ondan duyduğum için sayılabilir diye düşünüyorum. ne zaman ne için söylediğini tam olarak hatırlayamıyorum, sanırım bir olaya ya da birilerine çok sinirlenip insanları eleştiriyordum. çok yerli yerinde olacak şekilde bu cümleyi söylemişti, o yüzden beynime kazınmış.
"küçük insanlar kişileri, normal insanlar olayları, büyük insanlar fikirleri tartışırlar."
ay durun, bir tane de babamın %100 kendisine ait bir cümle söyleyeyim, bunu da unutmuyorum. saçma sapan bir şeyi kafama takmıştım, ama nasıl bir takıntı yani. önce durumu çözmek için bana yardım etti, mantıklı bir şekilde halletmeye çalıştık. ama yetkinin bizde olmadığı bir konuydu, o nedenle düzelmedi durumlar. ben deli gibi ağlayıp zırlamaya devam ettim. en son oturma odasında durup dururken ağlamaya başladım. bana şey demişti, "clarice ağlayacaksan gidip odanda ağla." çok bozulmuştum hatta küsmüştüm galiba. ama haksız da sayılmazdı, normal ve sağlıklı davranmıyordum çünkü... yine de ağlayan birine denecek şey mi bu ya?
nagareboshi9
ah bu babalar hep aynı dkdlşs
clarice starling
di mi ya? :') sdkkjwfe
ileleualatyr
Son cümleyi ben kardeşime söylüyorum hep kdkdkdkdkdk
clarice starling
kardeşe söylenir de evladına da söylemezsin ya kldfıoerıkk