babanın unutulmayan sözleri

Ne verirsen ver senden eksilmez,paranı ver paylaş arkadaşlarınla, zamanını ver, ömrünü ver bir şeylere..ne verirsen ver ama bir kıza umut verip üzme kimseyi.onun ahı alır seni.

Ne yalan söyleyeyim korkutuyor beni.

“Senin başka bir yerde bir kardeşin var, senden saklıyoruz.”
Dört yaşındaki ilele'de bir travma yarattı bu söz, sağ ol sevgili babacığım.
Üstüne bir de ben yerde “hayır, kardeşim yok!” Diye tepinirken gülerek “var?!” Diyordu.

Birkaç tane sözü var ki onu da beni de tekrar kırmamak adına dile getirmiyorum. Onca güzel söz silinip gitmiş aklımda sadece kırıcı olanlar kalmış.

Uff çok sıcakmış bu ya ağzım yandı derim mesela
Babam- ateşte pişmiş ondandır der güler fjsjdj komik de değil anlamadım

bu aslında babama ait bir söz değil ama ilk defa ondan duyduğum için sayılabilir diye düşünüyorum. ne zaman ne için söylediğini tam olarak hatırlayamıyorum, sanırım bir olaya ya da birilerine çok sinirlenip insanları eleştiriyordum. çok yerli yerinde olacak şekilde bu cümleyi söylemişti, o yüzden beynime kazınmış.
"küçük insanlar kişileri, normal insanlar olayları, büyük insanlar fikirleri tartışırlar."
ay durun, bir tane de babamın %100 kendisine ait bir cümle söyleyeyim, bunu da unutmuyorum. saçma sapan bir şeyi kafama takmıştım, ama nasıl bir takıntı yani. önce durumu çözmek için bana yardım etti, mantıklı bir şekilde halletmeye çalıştık. ama yetkinin bizde olmadığı bir konuydu, o nedenle düzelmedi durumlar. ben deli gibi ağlayıp zırlamaya devam ettim. en son oturma odasında durup dururken ağlamaya başladım. bana şey demişti, "clarice ağlayacaksan gidip odanda ağla." çok bozulmuştum hatta küsmüştüm galiba. ama haksız da sayılmazdı, normal ve sağlıklı davranmıyordum çünkü... yine de ağlayan birine denecek şey mi bu ya?

Keşke olsaydı ama biyolojik değilde bize babamızmış gibi hissettiren birinin sözü olsaydı şöyle diyebilirim ki
büyük balıklar derelerde yetişmez gelişmek büyümek istiyorsan daha büyük sulara okyanuslara gitmelisin

"kimse için beklentiye girme üzülen sen olursun" buradaki "kimse" arkadaş, kız arkadaş, erkek arkadaş vs ile sınırlı kalmıyor baban annen kardeşin için de aynı şeyi yap demişti bana. pek uyamıyorum ister istemez beklentiye giriyorum ha sonunda da sözün ne kadar doğru olduğunu anlıyorum..

Benimki ara ara "geri gel ömür.. geri gell" diye bağırır ağıt çeker. O saatlerdeyim

Kendimi bildim bileli babam bana her zaman "Oku!" der. Hatta küçükken hatıra defterime bir şeyler yazmasını istemiştim ve orada bile "Oku, okumaktan asla vazgeçme!" demişti.

Kapıya köpek diye bağlamayacağım adamı sakın koluna koca diye takıp getirmeye çalışma.