Duygularım, aklım çok karışık hep. Önceliğim ne hayatta neyden keyif alıyorum artık bunu bulamıyorum. Eskiden hep hayallerim vardı zor da olsa onlar için çalışır çabalardım. Artık hayal dahi kurmuyorum, kuramıyorum. İnsanlar mi beni bu hale getirdi yoksa yalnızca büyüdüm mu anlayamiyorum. Herkes zor şeyler yaşıyor biliyorum hayat herkese zor ama bazen artık katlanamayacagim şeyler oluyor ve ben buna da sabır diyorum. Bunca olaydan sonra hala da insanların nazını çekmek zorunda kalmak beni çileden çıkartıyor. Yorgunum artık. Karışığım bilmiyorum. Ben buyum diye haykırmak istiyorum çogu zaman. Ben buyum! Sizin düşündüğünüz kalıba soktuğunuz insan olmak istemiyorum. Sizin kullanmak adına manipüle ettiğiniz kişi olmak istemiyorum. İnsanları geçtim. Ben yoruldum. Ruhum yoruldu, aklım yoruldu, ellerim- gözlerim kimse görmese de bir şeyler anlatmaktan yoruldu. Halbuki çok açık biliyorum görülsün istiyorum. Bakar mısınız? Hayat zor herkese zor biliyorum ama. Ama kolaylastiramaz mıyız? Bilmiyorum lanet olsun ki bilmiyorum işte. Uzaklaştım artık bazi seylerden istemiyorum böyle olmasını. Benim ona ihtiyacım var biliyorum neden olmuyor neden kendimi geri itiyorum. Ben muhtacım ben yorgunum ben buyum. Sorum değil ama çok büyük bir sorun. Neyse ne. Yazdım bir daha okumam ne yazdığımı. başlıkların ötesinde her şeyin ötesinde belki benim ötemde bu işte. Neyse ne
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?