Birinden bir şey isterken imtina etmem.
Neden? Çünkü biri benden bir şey isteyince ve ben onu yapınca yapar geçerim elimden geliyorsa. Duygu hissetmem.
Aylar önce aslında pek de yardıma ihtiyacım olmayan bir anda bir arkadaşım bana yardım etmeyi teklif etmişti.kabul ettim ve ilerleyen süreçte süregelen yardımları beni çok rahatlattı.
Açıkçası kendimi borçlu hissetmedim,minnet altına girmiş gibi de hissetmedim çünkü o da duygu veya beklenti gütmeden yapıp geçen biriydi.
Bu kişinin sonradan hayatıma çok ciddi katkıları oldu.ayran içtik ayrı düştük ama dara düşersem ve kapısını çalarsam çevirmeyeceğine eminim.onun bana ihtiyacı olmaz gibi duruyor. Olur da bir gün ihtiyacı olursa aklına gelen ilk insan olmayı çok isterim.
Aslında neredeyse hiç tanımadığım biri olmasına rağmen çok güveniyordum,güveniyorum.
Uzaktan uzağa bile olsa o rahatlığı vermişti.
Hayatım gün içinde birilerinden bir şeyler rica ederek ve bana rica edilenleri yaparak geçiyor.
Kanıksadım.
Kişi yalnızca iyi niyet güttüğü ve bunu subkorteksten yaptığı zaman hiç de kötü olmayan bir hal..
O biri hala dualarım(ız)da.
Benden dua istememişti.aylar geçti iyiliklerinin üzerinden ama ayağına taş değsin,yüreğine hüzün uğrasın istemeyeceğim biri haline geldi.
Demem o ki sosyal varlıklarız ve aslında birilerinden bir şeyler rica etmek çok normal.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?