"Desem ki vakitlerden bir nisan akşamıdır
Sende seyrediyorum denizlerin en mavisini
Ormanların en kuytusunu sende görmekteyim
Senden kopardım çiçeklerin en solmazını
Toprakların en bereketlisini sende sürdüm
Desem ki sen benim için, hava kadar lazım,
Ekmek kadar mübarek, su gibi aziz bir şeysin;
Nimettensin, nimettensin."
sondaki mısrayı <nimettensin vesaire> diye okuyorum, öyle daha efektif oluyo
@fistikgibiri çok iyi :))