çirkin olmak

burada anonimim, isterseniz bu entry de beğenmeyin hatta eksileyin ama duyar kasmak için falan değil gerçek düşüncemi söyleyeceğim. bu başlıktaki diğer entryler benim gibi ciddi yazmıyor biliyorum ama benim uzun yazasım geldi :d çirkin insan hayatımda hiç görmedim. insanlar çirkin derken neye göre der anlamıyorum. bazı insanlar görünüş olarak gözüme gerçekten daha çok çarpıyor ve ne güzelmiş diyorum. ama çirkin? dişi mi çarpık o beni rahatsız etmiyor gözleri kocaman geliyor onu beğeniyorum, ne biliyim çok kısa ve çok mu kilolu bana tatlı geliyor ya da yüzünden boyundan posundan ziyade neşesi bana çekici geliyor gözüme güzel gözüküyor. bir hastalığı var cildinde öyle birini görünce de çirkin gelmiyor sadece çektikleri için üzülüyorum. yani demem o ki cidden güzel bir şeyler hep var. ama bir lafına kırk yalan sığdırıp rahat rahat gözümün içine bakan insan gördüm mü bana iğrenç geliyor o sırıtışı o bakışı... böyle konuştuğuma bakmayın kendimi beğenmediğim için kendimi üzen de biriyim ama ne başkasına ne kendime hiç kimseye çirkin diyemem. ama değiştirmek istediklerimizi kendimizi yıpratmadan değiştirebiliriz ama değişmeyecekse de inanın çirkin değiliz

Özdemir Asaf'ın şu dizeleri durumu özetliyor:

bir zamanlar senin çirkinliklerin bile güzeldi.
şimdi güzelliklerin bile çirkin.

Bu başlık benim sözlüğe girmekle birlikte konuşmak istediğim ilk konulardan biri olduğu için açtığım başlıktı. Ben doğduğum ilk günden beri hep böyle hissettirildim. Bunu dile getirenleri ayıplayan hiçkimse olmadı. Ancak bana ısrarla kızanlar, çirkinliğin göreceli olduğunu söyleyenler oldu. Bir kere hepimizin ortak estetik kaygılarla sahip olduğunu kabullenelim. Mesela sınıfın en güzel üç kızı kim diye sorarsanız muhtemelen hep aynı isimleri duyacaksınızdır. Çünkü aynı toplumdan çıkan insanlarız; reklamlarda, dizilerde, televizyonlarda ve daha pek çok yerde gördüğümüz başroller hep güzel algısı adı altında bize sunulan insanlardı. Aynısı erkekler için de geçerli tabi ki. Şimdi de size bir kadın nasıl çirkin hissettirilir madde madde bana söylenen bazı şeyleri sıralayacağım:
- Kendimi çok güzel hissettiğim ve kendime çok özendiğim günlerde diğer kızların aldığı gibi şımartıcı güzel iltifatlar alamıyorum. En fazla tatlı olduğum söyleniyor. Zaten büyüdükçe emin olduğum şeylerden birisi de insanlar güzel bulamadıkları kişilere iltifat ederken hep tatlı kelimesini kullanıyor.
- Çok severek aldığım şeyleri giydiğimde bana değil kıyafete övgü geliyor. Mesela etek mi giymişim, ne kadar güzel olduğu söyleniyor ya da rengi çok beğeniliyor mesela. Ancak bana yakıştığını söyleyen kimse olmuyor. Ve bu durum o kadar sık oluyor ki bir yerden sonra neden olduğunu anlıyorsunuz.
- Doğduğum günden beri defalarca kez bizzat suratıma karşı ne kadar çirkin ve şişko olduğum söylendi. Hatta inanmazsınız belki ama çekirdek ailem tarafından bile buna maruz kaldım. Bir insanın en bağlı kalabileceği yer olan annem tarafından bile...

Şimdi kimse bana gelip de "yaratılan her canlı güzeldir", "sadece kendine güven sen çok güzelsindir eminim ki" gibi yeni atanmış influencer sözleriyle beni kandıramaz. Güzel olduğumu hissetmek için artık çok yaşlıyım. Ancak uzun süredir çirkin bir şekilde yaşamak bana bu konuda çok güzel bir tecrübe kazandırdı. Onları da şöyle aktarayım:
1. Güzel insanların var olması gibi çirkin insanların var olması da doğaldır. Olabilir böyle şeyler. Onların varlığının reddedilmesi asıl garip olandır.
2. Çirkin olduğuna defalarca kez inandırılmış birine gidip de " hayır ya öyle deme çok güzelsin" " hayır bir daha böyle deme" gibi komik cümleler kurmanız onun ölü özgüveninin üstüne toprak atmaktan başka bir şey değildir. Her türlü çirkinliğin ya da hangi konu olursa olsun yetersiz hissettiğiniz her şeyin tek çözümü sevilmektir. Birilerinin sizi herhangi bir koşulda sadece olduğunuz insandan ötürü sevdiğine şahit olunca kendi sevmediğiniz her yönünüzün başkaları için ne kadar önemsiz olduğunu görüyorsunuz.
3. Çirkin olmak konusunda çok düşünüp çok kafa yormuş birisi olarak söyleyebilirim ki bir insanın nasıl göründüğü öylesine bir şeydir. Çok da bir önemi yoktur. Seven insanın gözleri zaten her canlıyı güzelleştirir.

Ve hayatım boyunca böyle hissettiğim her an için her ne hikmetse hep yalnız oluşuma rağmen kendime öğütler verip kendimi çok iyi toparlamıştım. Ancak son zamanlarda bu konuda olan özgüvenimi çok derinden sarsan kötü şeyler yaşadım. Bir süre daha bu şekilde çirkinliğimi hissederek yaşayacağım. Geçici bir süreç olduğuna inanıyorum. Beni mazur görün, bana karşı çıkmayın, sadece anlamaya çalışın.

Kalbimiz çirkin olmasın

arkadaşlar bakın biz çirkin değiliz insanlar çok estetikli moral bozmak yok hem biz seçmedik ya amaaann

iliklerime dek bildiğim şey, aynaya bakamıyoruz vesselam

Bence bizi etkileyen insanların güzel ya da çirkin olması değil etrafa nasıl bir enerji saçtığı.şahsen ben hayatımda insanları hissettirdiklerine göre güzel veya çirkin buluyorum, yüzlerinin ne kadar simetrik olduğuna göre değil.

Sosyal ve romantik tercihler başta olmak üzere doğal seçilimle elenme durumu söz konusu oldukça alenen söylenmese dahi hissedilen durumdur. İnsanların güzel olması ne kadar olağan ise çirkin olmak ya da sıradan olmak da o kadar olağandır. Herhangi bir belirteç değildir, bir önem arz etmez. Önemli olduğunu düşünenler de sütten ağzı yandıkça yoğurdu üfleyerek yerken fiziksel güzelliği arka plana atmaya başlar.(bkz: #7543)

Neye göre kime göre? Herkes güzeldir aksini iddia eden kördür nokta

beklenen güzellik standartlarına sahip olmadığı için sosyal avantajlardan yararlanamamak