dönmeyecek birini beklemek

kendimize yaptığımız haksızlıktır;kendimizi hırpalamaktır,üzmektir.belki de kendi hayatımızdan çalmaktır.hiç üzülmeyelim demiyorum.üzülelim tabii ki.yoksa o üzülmediğimiz şeyler olmadık yerde boğazımızın düğüm düğüm olmasına,burnumuzun direğinin sızlamasına sebep olur.daha büyük dalgalar şeklinde çarpar ruhumuza.fakat belli bir yerden sonra da devam etmeyi bilmek gerekir.

"Neden?" Diye sormayı unutan beynin, az zamana ihtiyacı olduğunu gösteren belirtidir. Zamanla geçer, insan yoluna bakar, halledilir.

Bahar da kışı, kışın da baharı özler insan.
Ne uzaksa onu özler..
Kavuşmak şart mı?
Boşver.
Bazı şeyler yokken de güzel.

-Özdemir Asaf

Bence umudun en zinde hali bu eylemde gizlidir.