düşünce namusu

ruhsuz
Geçenlerde bir arkadaşımla yürüyoruz,yatsı vaktiydi sanırsam.'namaz kılabilir miyim?' Dedi.
Vaktimi almak istemiyordu. 'Ay tabi aşkım.' Dedim.

Onu kapıda bekliyordum.erken çıktı ve şaşırdım. Arkadaşım hanefi. 'Sünnetlerini de kılsaydın,beklerdim.' Dedim.

Ben şafiiyim,sünnetleri kılmasak da oluyor.
Ortaokulda çok yakin bir arkadaşım da hanefiydi ve sünnetleri daima kılardı. Bir defasında şey demişti bana: 'sen namaz kılmıyorken de ben ne kadar uzatırsam uzatayım senin beni kapıda beklediğine emindim,kılıyorken de benimki bitti diyip gitmeyeceğine emindim.'

ruhsuz
Paraya olan bakışım son iki senede çok değişti
'Amına koyim,parası neyse verelim de alalım şunu' kafasına geldim
'Bu ne tatava aq karısı!' demeyin,açıklayacağım,calm down beybi!

Düşüncelerimin namusu için 'parası neyse verelim de kurtulalım' dediğimden dolayı neler başıma geldi anlatmayayım burada.

Ancak sadece şunu söyleyebilirim:
'Konuşabilmek ve fikrinin arkasında durabilmek bu kadar pahalı olmamalıydı.'

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol