Açın bu üstümdeki beyaz kefeni, beni yasemin ve zambak yapraklarıyla giydirin; çıkarın bedenimi bu fildişi tabuttan ve bırakın portakal çiçeklerinden yastıkların üstüne dinlensin. Ağıt yakmayın ardımdan, fakat neşeli gençlik şarkıları söyleyin; gözyaşları akıtmayın üstüme, hasattan ve üzüm cenderesinden ezgiler söyleyin; ah etmeyin ıstırabınızdan, onun yerine yüzüme aşkın ve sevincin simgelerini çizin parmaklarınızla. Sakinliğin havasını dağıtmayın lakırdı ederek ve ağır yakarak, bırakın kalpleriniz beninle sonsuz yaşamın şarkısını söylesin; ardımdan siyah esvaplarınızla matem tutmayın, rengârenk giyinin ve bayram edin benimle; gidişimden bahsetmeyin iç çekişlerle; gözlerinizi kapatın, ebediyen göreceksiniz beni.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?