Tıp fakültesi 6 seneydi mesela bitti. Sonrasında dhy süreci vardı o da bitti. Pazartesi günü asistanlık sürecim başlayacak. O da bitecek :) acılı gelen her süreç geride kalacak ve zorlandığımız günlerin çoğu aklımıza bile gelmeyecek. En kötü gün bile ertesi günün sabahına varacak. Hayat hep birileri için bir şekilde devam edecek.
Pediatri ve dahiliye stajlarının bile geçici olması. Nasıl?hayır,onlar bir ömür bizimle.esasında tıbbın çatısı olan bu iki staj geçici değil hiçbirimizin ömründe...
İnsanı çıldırtması gereken söz. Bu sözü duyup sakin kalabilmek zor.
Dün akşam yemeğinde ne yedin? ben artık bu soruya cevap vermeyi bıraktım. Yedim bi şeyler diyorum. Siz de hatırlarsınız başlarda sonralara doğru amaan dersin yemişimdir bir şeyler. Yaşamı alışkanlık haline getirmemek için soruyordum başlarda. Nefes alış-verişin kutsallığını unutmamak için kullanışlıydı. Artık bende işe yaramıyor bu söz.
"Her şey geçici" güzel söz. Şey olur ya ölümü hatırla bak ahiret falan, bir de şey olur bak hayatı yaşa geçiyor ömür. İki tarafa da gidiyor bu söz. Kalp hangisine yakınsa altına yapıştırıyor bunu.
Madde 1-her şey geçici.. Madde 2-hatırlamıyorsun hiç bi şey Madde 3-an'ı yaşa
Madde 1-her şey geçici.. Madde 2-yaşamın bir amacı var Madde 3-hayat bir imtihann
Her şeyin geçici olduğunu hepimiz biliriz. Fakat insan kısıtlı bir zaman diliminde kısıtlı bir mekanda var olur. Bu varlığın süresince geçici olan tüm düşünceler, tüm olaylar, tüm korkular, tüm travmalar aslında insanın ruhuna kalıcı olarak kazınır. 90 yaşındaki bir adam başına gelen talihsiz bir olayı 80 sene boyunca aslına yakın şekilde anlatabilir. Dolayısıyla 100 sene sonra kaybolup gidecek bir şey bizim ömrümüzün talihsiz bir zamana denk gelişine yorulmamalıdır. Ömür bizimle olduğu sürece hiçbir şeyin kolayca geçmeyebileceği kabullenilerek bazı şeyleri düzeltmek için çaba harcamak gerek.
Mutluluklar da hüzünler de,attığımız kahkalar da döktüğümüz gözyaşları da,bitmeyecek gibi gelen geceler de sonsuzmuş gibi görünen gündüzler de,hayatımıza anlam katan heyecanlarımız da her şeyi mahveden korkularımız da her şey geçicidir şu fani dünyada. Bana göre kalıcı olan tek şey “sevgi”dir bu hayatta. Tanıdığınız ya da tanımadığınız her bedene ektiğiniz sevgi tohumu o yürekte filizlenir.sularsanız çiçek açar belki sulamasanız bile o yürekte tutunmanın bir yolunu bulur inanın ki. Sevginin olduğu,sevginin değdiği hiçbir his,düş yA da olay geçici değildir.Geç kalmayalım yeter ki. Sevgi her yolu bulacaktır yüreğin kilitlerini açmak için.
Evet, bu nasıl bir tespit dediğinizi duyar gibiyim fakat bu başlığı açma sebebim bazen bunu unutuyor olmam. Bir duyguyu hissettiğim ilk an bazı zamanlar o kadar yoğun oluyor ki sonsuza kadar sürecek sanıyorum, hiç bitmeyecekmiş gibi geliyor. Oysaki bitiyor; tamamen bitmese de azalıyor, biteyazıyor. Bazen de sonsuza kadar yaşayacağımı düşünüp kendimi saçma şeyler için yoruyorum fakat bir gün öleceğim, belki on sene sonra belki yetmiş sene sonra öleceğim ve şu anın bir önemi kalmayacak ya da bazı şeyleri erteliyorum, birine bir şey söylemek için yarın çok geç olabilir, bunu unutuyorum.
Yağmur yağıyor ama sonunda bitiyor, güneş doğuyor ama sonra batıyor, ben doğdum sonra öleceğim, okula başladım ama elbet bitecek, ona sinirlendim ama bu da geçecek, yaptığım kekin bir dilimi bile kalmayacak üç güne. Her şey bitecek, geçecek.