Üniversiteye başladığım günden beri hissettiğimdir. Aile evimde artık barınamıyormuşum gibi geliyor. Bana ait şeylerin sayısı azalmış bu evde. Ankara'ya gitsem her ev kira, her yurt geçici... sanki koskoca dünyada evli ama yurtsuz gibi hissediyorum. Her yeri yadırgıyorum.
hiçbir yere ait olmama hissi
"dünya ruhun deplasmanıdır bundan dolayı normaldir"
ait olduğunu hissettiğin yerde olamamak kadar kötü bir histir :(
çok uzun zamandır burdayım, çıkamıyorum.. sebep yok aslında sebep kendim. nasıl kurtulurum ki burdan bilmiyorum , bilemiyorum..
Nereye gitsem orda mutlu olacak nerde kalsam orda mutsuz olacak gibiyim
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?