insanların içini görme çabası

cam açarak insanın içini anliyorm o yüzden benim için olmyn bir çabadır.xdsmileyxd

Niye çaba göstereyim ki? Eğer içinde olanı göstermek istiyorsa zaten gösterir. Yoksa da mahremidir ve benden gizli tutmak istiyorsa bana da içini görme çabası yerine onun kararına saygı duyma haddimi bilme düşer.

Manasız bir çabadır. Hepimiz insanların geçmişini, acılarını ve travmaları bilmeden hayatlarına dahil oluruz. Problemler doğumun gerçekleştiği aile ortamında başlar. Fakat biz o ortamı hiç görmeden, yalnızca tanıştığımız insanın ağzından duyduğumuz kadarıyla değerlendirebiliriz. Kişiyle tanışıklığımızın süresi uzadıkça geçmişine dair bilgimiz artar. Bu durumda dahi kişi kendini nasıl ve ne kadar göstermek isterse onu bilebiliriz. Bir de daha tehlikelisi vardır: Kişinin geçmişini ikinci, 3. Hatta 4. Ve 5. Kişilerin ağzından duymak. Bu kaynak daha da güvensizdir. Asla emin olamayacağımız ve tamamını bilemeyeceğimiz bir süreç için insanların iç dünyası ile duygusal bağ kurabileceğimizi sanmak da oldukça güvensizdir. İnsanların içini görmek için onunla vakit geçirmek, kişiyi şimdiki zamanda değerlendirmek gerekir. Hayvanlara, insanlara nasıl davrandığını gözlemlemek gerekir. Mimiklerini takip etmek gerekir; kişi kendi düşüncelerini ne kadar gizlese de bazen ufacık bir yüz hareketi gerçeği ele verir. İnsanlar toplumca tasvip edilmeyen, kötü bir durumda bulunduğu an çevreden bir sürü kişi içini de bilmek/görmek gerektiğini söyler. Kalp kıran herkesin esasında kırık kalpli insanlar olduğuna inanmak bana çok masumca geliyor. Neticede her gün hepimiz dışarı çıkıp birileri ile iletişim halinde bulunabiliyoruz. Bir mağaza çalışanı sizi tersleyip size aksi hareketler yaptığında, biri yolda yürürken size çarpıp hem de bunun üstüne hakaret ettiğinde, arkadaşınız size asla duymak istemediğiniz kalp kırıcı bir söz söylediğinde, bir hırsız eşyanızı çalıp gittiğinde.... ucu bize dokunan olaylarda dönüp de içini görmek ister miyiz bilemiyorum. Bazı yollar zorunlu olarak seçilmiş olsalar da çoğu insan tercihlerini kendi yapar. Kişinin hür iradesi ile seçtiği yol çoğunluk tarafından kötü gidişatli olarak görülen bir yol olabilir. Ama kişi o hayatı seçmiştir. Dışarıdan göremediğimiz iç kısmı ile yaptığı seçimler onu bu yola getirmiştir. Birileri beğenmese de durum bundan ibarettir. İnsan insandır. Seçer, onu yaşar ve ölür. Fakat birileri seçimlerini yaşarken insanların içini görmek adı altına onların en kötüsünü yaşamış olduğunu düşünmek ve insanlara buna göre yaklaşmak ancak hayatımız için bir yük olur. Ne Herkesin derinine inecek kadar bilgimiz var ne de o kadar zamanımız var dünyada. Bildiğimiz kişisel bilgiler ışığında empati yapmak ne kadar güzel ve doğruysa, insanların içini görmek isteği de bir o kadar yanlış ve fazla geliyor bana.

boşa bir çabadır.ki size içini açmak istemeyen biri zaten açmaz.açtığını sanarsınız belki..ama hepimizin sınırları vardır.o sınırları kaldırmak zaman ister,güven ister.çok şey ister.bazen de o sınırların kalması gerekir.kabullenmek,ısrar etmemek lazımdır.iki taraf için de en iyisi odur.

Tıp fakültesini tercih etme sebeplerimden biri.

En büyük düşmanıyıım sütyeninin kopçasınınn