cuma günü yaşadığım o kalp kırıklığını asla ama asla unutamayacağım. olayı da ,otobüste ablamla konuşup hüngür hüngür ağlayışımı da unutamayacağım. bu ne zamana geçer bilmiyorum ama umarım çok yakın zamanda geçer. zira gün içinde her şey harikaymış gibi davranıp geceleri ya da yalnız kaldığım ilk anda düşüncelerime dalıp o anı tekrar yaşayıp ağlamaktan yoruldum. rüyalarımda görmek istemiyorum bu olayı yeto. güçlü olmak istiyorum sanki hiç kırılmamışım gibi ama biri iyi misin diye sorunca gözlerim doluveriyor. ya da kankalarıma bu durumu boğazımda yumru oluşmadan anlatamıyorum. ablam konuyu açınca sesim titremeden konuşamıyorum. baksanız bana kahkaha atıyorum gülüyorum ama beynimin arka sekmesinde bu olay dönüyor. resmen tadım tuzum on the floor. herkes gibi ben de bugüne dek çok kalp kırıklığı yaşadım ama bunu beklemiyordum hiç o yüzden acıttı sanırım biraz. neyse öyle işte. ama bu da geçecek ve her şey güzel olacak umarım.
Her şey güzel olacak sevgili cardash💕