kalp kırıklığı

Tarif edilmez bir acı. Garip bir şey bağırmak haykırmak istiyorsun ama bir şeyler engel oluyor sanki Biri tutuyor seni, bir şey... Baştan aşağı kaynar sular dökülüyor koskocaman dünyada 8 milyar insan yaşarken sığamıyor insan göğsün sıkışıyor bütün vücudunda iliklerine kadar acı ve sızı hissediyorsun. Çok zor bir duygu çok zor sevdiğin insan elinden kayıp gidiyor ve hiçbir şey yapamıyorsun sana düşen de kabullenmek oluyor sadece kabullenmek

Demiştim sana hatırlarsan. Önemli olan zamana bırakmak değil, zamanla bırakmamaktır.- Nazım Hikmet

Öyle kolay kolay geçmiyor kalp kırıklığının acısı. Bir yandan kırıldığın kişiyi düşünürsün; hâlâ bir şekilde onun için elinden geleni yapmaya çalışırsın çünkü insan değer verdiği, gözünden sakındığı insana kırılır. karşımdaki insan benim için bir anlam ifade etmiyorsa zaten kırılacak kadar önemsemem yaptıklarını.
Bir yandan hiç affetmeyecekmişsin gibi gelir; yaptıklarını ona yakıştıramazsın daha doğrusu aklın almaz. Yine de bu korkunç acının merhemi zannımca kıran insanın hatasını anlayıp samimice dilediği bir özür veyahut özür maiyetinde bir bakışı, bir gülümsemesi, sarılması, karşı tarafı düşündüğünü gösteren bir mesaj belki, ses tonunda bulunan hatasını anlamış tavır...
çabuk kırılan kalbin sahibi insan da sanırım ince düşünceli insanlar oluyor. genelde kırıldıkları kadar da çabuk affeder o insanlar. sevgi çoğu şeyi aşacak kadar büyük bir duygu :)

Bugün güzel bir nöbet geçirmiştim aslında ta ki akşam vizitine kadar. Dekompanse kalp yetmezliğindeki bir teyzeyi servisten yoğun bakıma çekeceklerini söylediklerinde teyzenin eşinin doktora bakıp ben de yanında kalıyım, bırakamam deyişi... Asistanın doktor odasına geçince bu teyze bize bu gece kötü sürprizler yapacak demesi...
Bendeki kalp kırıklığı böyleyse o amcayı düşünemiyorum. Doktora bakışını, eşine bakışını...
Allahım nolur yarın geldiğimde teyzeyi daha iyi bulayım nolur

cuma günü yaşadığım o kalp kırıklığını asla ama asla unutamayacağım. olayı da ,otobüste ablamla konuşup hüngür hüngür ağlayışımı da unutamayacağım. bu ne zamana geçer bilmiyorum ama umarım çok yakın zamanda geçer. zira gün içinde her şey harikaymış gibi davranıp geceleri ya da yalnız kaldığım ilk anda düşüncelerime dalıp o anı tekrar yaşayıp ağlamaktan yoruldum. rüyalarımda görmek istemiyorum bu olayı yeto. güçlü olmak istiyorum sanki hiç kırılmamışım gibi ama biri iyi misin diye sorunca gözlerim doluveriyor. ya da kankalarıma bu durumu boğazımda yumru oluşmadan anlatamıyorum. ablam konuyu açınca sesim titremeden konuşamıyorum. baksanız bana kahkaha atıyorum gülüyorum ama beynimin arka sekmesinde bu olay dönüyor. resmen tadım tuzum on the floor. herkes gibi ben de bugüne dek çok kalp kırıklığı yaşadım ama bunu beklemiyordum hiç o yüzden acıttı sanırım biraz. neyse öyle işte. ama bu da geçecek ve her şey güzel olacak umarım.

spoiler mpoiler boş verin ciddi bi spoiler değil zateen