ilk örneği habil- kabil. üzülürdüm aslında onlara küçükken habile üzülürdüm iyiydi çünkü ancak büyüdükçe kabil'i de anlamaya başladım. kabil sadece bir insandı. bu yaptığını doğru bulduğumu göstermez ama insandı işte...
kardeş katli
Asla onaylamıyorum, duygularımla bakınca kanımı donduracak kadar büyük bir vahşet. 21.yüzyılda böyle yönetilen bir devletin vatandaşı olmayı kesinlikle istemezdim.
Ama 500 yıl öncesini 21.yüzyılın değer yargılarıyla eleştirmek de biraz haksızlık olur diye düşünüyorum. Bu durum Bildiğim kadarıyla Fatih Sultan Mehmet döneminde kanunlaştırılmış ve taht kavgaları sebebiyle binlerce vatandaşın ölümü yerine, hanedan soyundan birkaç erkeğin ölmesinin tercih edilmesi gibi pragmatist ve en azından görünürde mantıklı olan bir fikrin sonucu.
Aksi durumda Osmanlı'nın ikinci Bir fetret devri'ni, cem sultan vakasını ya da kardeşleri 1.selim padişahken kardeş katli kanunu göz ardı edilerek sancakbeyliği verilen şehzade Korkut'un mektuplarla ortaya çıkarılan olası isyanını kaldırabileceğini sanmıyorum.
Dediğim gibi; kardeşlerim veya dünya üzerindeki herhangi bir insanın hayatı benim için her türlü makamdan daha önemlidir, ben olsaydım makamı kardeşlerime bırakır kalan ömrüm boyunca da babamın padişah olmasının bir getirisi olarak zenginlik içinde yaşardım ama bu insanların her biri doğdukları andan itibaren padişah olmak üzere eğitim alıyorlar. Çocukluklarından beri uğrunda çabaladıkları şeyin bir anda ellerinden alınıp kardeşlerine verilmesini kolayca kabullenememeleri beklenmedik bir şey değil.
Bu durumu kabullenseler ve hatta Akıllarında taht kavgasına dair en ufak bir fikir olmasa bile kendi çevrelerindeki insanlarla birlikte askerlerin de bir grubu, kendi destekledikleri aday tahta çıksın ve kendileri de bu durumdan maddi manevi faydalanabilsinler diye kendi adaylarını kışkırtmak için ellerinden geleni yapıyorlardı. Bu da binlerce vatandaşın ölümüyle sonuçlanıyordu ne yazık ki.
Özetle; 500 yıl önceki dünya için, kötünün iyisi olarak değerlendirilebilecek bir uygulama olduğunu düşünüyorum.
Ama 500 yıl öncesini 21.yüzyılın değer yargılarıyla eleştirmek de biraz haksızlık olur diye düşünüyorum. Bu durum Bildiğim kadarıyla Fatih Sultan Mehmet döneminde kanunlaştırılmış ve taht kavgaları sebebiyle binlerce vatandaşın ölümü yerine, hanedan soyundan birkaç erkeğin ölmesinin tercih edilmesi gibi pragmatist ve en azından görünürde mantıklı olan bir fikrin sonucu.
Aksi durumda Osmanlı'nın ikinci Bir fetret devri'ni, cem sultan vakasını ya da kardeşleri 1.selim padişahken kardeş katli kanunu göz ardı edilerek sancakbeyliği verilen şehzade Korkut'un mektuplarla ortaya çıkarılan olası isyanını kaldırabileceğini sanmıyorum.
Dediğim gibi; kardeşlerim veya dünya üzerindeki herhangi bir insanın hayatı benim için her türlü makamdan daha önemlidir, ben olsaydım makamı kardeşlerime bırakır kalan ömrüm boyunca da babamın padişah olmasının bir getirisi olarak zenginlik içinde yaşardım ama bu insanların her biri doğdukları andan itibaren padişah olmak üzere eğitim alıyorlar. Çocukluklarından beri uğrunda çabaladıkları şeyin bir anda ellerinden alınıp kardeşlerine verilmesini kolayca kabullenememeleri beklenmedik bir şey değil.
Bu durumu kabullenseler ve hatta Akıllarında taht kavgasına dair en ufak bir fikir olmasa bile kendi çevrelerindeki insanlarla birlikte askerlerin de bir grubu, kendi destekledikleri aday tahta çıksın ve kendileri de bu durumdan maddi manevi faydalanabilsinler diye kendi adaylarını kışkırtmak için ellerinden geleni yapıyorlardı. Bu da binlerce vatandaşın ölümüyle sonuçlanıyordu ne yazık ki.
Özetle; 500 yıl önceki dünya için, kötünün iyisi olarak değerlendirilebilecek bir uygulama olduğunu düşünüyorum.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?