korkuyorum

Evet sözlük, bildiğiniz üzere bugünün gündemi intern maaşlarının asgari ücrete yükseltilmesi. ("asgari ücrete yükseltmek" eylemi de çok komik, asgari en düşük demek değil mi? Herhangi bir şey asgari'ye nasıl yükseltilebilir ki? Kafamda deli sorular.) neyse işte sözlük, intern maaşlarına yapılan bu zammın çeşitli konularda birtakım problemlere neden olmasından korkuyorum. Mesela sömürülmekten korkuyorum. İntern olmak zaten sömürülmek demek biraz ama demek istediğim şeyi anladınız diye düşünüyorum. Bu sömürünün şiddetinin artmasından korkuyorum. Saçma sapan insanların takınabileceği saçma sapan tavırlardan korkuyorum, endişeleniyorum. Bunu tam olarak ifade edememiş olabilirim ama bu kadarcık kelimeyle dahi bu konuda beni anlayacağınıza inanıyorum. Bu ülkede ben çok fazla şeyden korkuyorum zaten, hepimiz korkuyoruz. Güzel ve sevindirici şeylerin kötü şeylere dönüşmesinden, dönüştürülmesinden korkuyorum işte. Allah hepimize yardım etsin.

ama galibaaa bütün bu olanlara dayanamam ama hazırıııım

gütfblogda okuduğum bir şiirin ismi
şiiri de şöylece bırakayım
(bkz: https://blog.gutfsozluk.com/korkuyorum/)
korkuyorum, kendimden.

Bir ay kadar önce,bu başlığın ismini koyduğum bir şiir yazmıştım.dizelerimde her birini içtenlikle,yazmış olmamın verdiği sevgiyle,aklımdan uzaklaştırdığımı düşünmemin huzuruyla sıraladığım tüm korkularım gerçek oldu.yazarsam belki gerçekleşmez,belki de korkmam diye düşünmüşüm galiba yoksa hepsi gerçekleştikten sonra içimin bu kadar susmasının ve kapkaranlık olmasının başka bir anlamı olamaz.ya da bilemiyorum belki de hepsinin tek bir anda gerçekleşmesiydi içimi suspus ve âmâ eden.ama öğrendim.korkuların gerçekleşmesi düşüncesinden çok daha fazla ürkütüyormuş insanı.ve korkudan önce; susmak,gözlerini kapatmak zorunda olmak incitiyormuş insanı. Yani nedenlerden önce sonuçlarmış bizi tüm korkulara mahkum eden.

kapıyı çalan pttden...