hayali arkadaşım değil hayali kocam vardı adı noni idi, annemin yazmalarını üstüme bağlayararak her gün düğün yapar halaylar çekerdim evde sonra bir gün noni'nin beni aldattığını öğrendim ve noni'yi balkondan attım sonra başka biriyle de evlendim ama adını ne koymuştum hatırlamıyorum off çocuksun ya sen aldatmayı falan nerden biliyorsunn btw umarım hiçbir zaman ifşa olmam skldsk
anaokulunda bir arkadaşım vardı volkan adında. hatırladığım kadarıyla epilepsi tarzı bir hastalığı vardı ve krize girdiği zaman kafasını kaldırıp kusuyordu, biz ise volkan püskürdü diye dalga geçiyorduk (pişmanım, çocuk aklı)
birkaç sene sonra anaokulundan beri tanıdığım arkadaşlarıma ve anneme anlattım ve kimse volkanı hatırlamıyor...
ben şok :O
Cadı kurulu gibi bir şeydi, her hafta toplantı yapıyorduk banyoda.
Hızlı gelen edit: Bulunduğum en iyi ortamdı.
benimkinin adı "sıfır abla"ymış. ben kendisini hatırlamıyorum, annem ve babamın anlattığı kadarıyla biliyorum. telefonda konuşuyormuşuz sıfır ablayla. isminin neden sıfır abla olduğuna dair hiçbir fikrim yok, çok da merak ediyorum doğrusu. onu aramak için 0 tuşuna mı basmam gerekiyordu da ismi sıfır abla oldu diye düşündüm ama kendisini hatırlayamadığıma göre bayağı küçük olmalıyım ve o yaşta 0' ı biliyor olduğumu sanmıyorum..
Duvarla konuşan tek ben değildim umarım . Duvar aynı kalsa da hayal edilen kişi olay sürekli değişir
hayali arkadaş değil de telatabi po vardı peluş, her şeyi ona anlatır sürekli ona bakar sadece onunla oyun oynardım
Beklenenin aksine oldukça yaygın görülen, sanıyorum ki çocukların geniş hayal güçlerinin bir sonucu olarak ortaya çıkan durumdur. Benimkinin adı Movgli imiş, annemin Movgli'nin cinsiyeti konusunda bir fikri yok. Ama durum onları endişelendirecek boyutlara ulaşmış, Movgli yukarı Movgli aşağı bir sürü maceraya atılıyormuşuz zihnimde. Hani her şey tamam da Movgli ne?
Benimki garip bir şekilde hep kapının arkasında olurdu. Neden ben de bilmiyorum
Benim yoktu ya :( bu kadar mi yaratıcılıktan uzak olunur ya fjsns
elegantmoon
cardash
clarice starling
