meyvelerle anılar

jesse pinkman
bir travma daha bırakmak isterim. şeftali kelimesini duymaya tahammül edemediğim, şeftaliye dokunamadığım lisede tüm döneme yayılmıştı. herkes beni görünce şeftali diyordu. yemekhanede şeftali çıktığında bir takım şakalar dönüyordu. böyle böyle alıştım, duyunca huylanmıyorum artık. dokunamıyorum hala o ayrı.
bu başlıktaki tüm girileri gör

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol