okurken evlenmek

ekmek elden su göldenken bile kalkıp ders çalışmaya üşenen,sınav haftalarında zombi gibi gezen,zaman yönetimi çoook kötü olan ben için hayal gibi bir şeydir :d şu ana kadar aklımın ucundan bile geçmedi.çoook büyük bir sorumluluk bu yaşlarımda böyle bir sorumluluk almak istemem açıkçası..

Eğer başlığımız "okurken çalışmak" gibi rasyonel yaklaşılabilecek, artısı-eksisi masaya yatırabilecek bir mevzu olsaydı hem tecrübelerimi hem de kişisel görüşümü belli edecektim. Ancak başlığımız, bir evliliği, bir gönül işini konu edinmektedir. İşler gönül işlerine geldiğinde, neyin doğru neyin yanlış olduğu net değildir zannımca. Siyahlar-beyazlar birbirine geçer, gri hakim renk olur. Kendi hayatımdaki her adımı bin farklı mezurayla ölçüp biçip tasarlarım, ama olur ama olmaz, fark etmez; ortada bir plan mevcuttur. Devamında bir beyefendi damdan düşer gibi bu etraflıca düşünülmüş plana kendini dahil etmeye karar verir ve tüm bu beyin aktivitesi yalan olmuştur: aşık olunmuştur çünkü:)). sözün özü şudur ki, varsa iki tarafta da böyle bir niyet, bir de böyle deneyin bakalım. Hayatınızın akışına bu önemli noktayı eklemek istiyorsanız kim, nasıl, ne hakla karşı çıkabilir? Hayat doğmak, okumak, çalışmak, ev-araba almak, evlenmek, çocuk doğurmak, yılda bir hafta tatile gitmek, 60 yaşına gelip emekli olmaktan ibaret değildir. Hayat bizim hayatımız: bilhassa gönül işlerinde doğru-yanlış bence yoktur, hayatta yürünmüş farklı yollar vardır. Mutlu olun:)

Belki olabilirdi lakin 2 şeyim eksik: Biri sevgili biri de para :)

Avantajlı olan eylemdir. Yakın bir arkadaşla sürekli aynı evde olup aynı zamanda öğrenci olmanın getirdiği boşvermişlik ve özgürlük hissi üstüne eklenir. Ancak bekarken olduğu kadar savrulmuşluk yoktur. Büyük yaştaki evliliklerde olduğu gibi maddi beklentiler yüzünden yıpranma olayı olmaz. İki taraf da muhtemelen imkansızlıklardan imkanlara ulaşma arzusu ile öğrenim hayatını sürdürmektedir. Beklentiler azdır ancak umutlar ve çabalamalar fazladır.

dedemin dün verdiği öğütten bir parçayı sizlerle paylaşıyorum: "öyle hemen evleneceğim filan demeyin. okulunuz bitsin, 3-4 sene de çalışıp düzeninizi kurun, sonra evlenmek isterseniz evlenirsiniz." dedeme katılıyorum, bu güzel öğütten dolayı da teşekkür ediyorum kendisine :)) bence evlenmek yakın arkadaşınızla öğrenci evinde kalmak gibi bir şey değildir, çok daha büyük sorumluluklar gerektirir. öğrenci evinde bireysel takılabilirsiniz, bir şeyler yolunda gitmezse evden ayrılıp gidebilirsiniz mesela, ama evlilik öyle değil. öğrencilik zaten yorucu bir şey, bunun yanında bir evi çekip çevirme sorumluluğunu almak istemem ben kendimce. mesela eve geldiğimde yemek hazır, ev temiz oluyor. şimdi düşünsenize yorgun argın okuldan geliyorsunuz, evde yapacak bir sürü iş var. yani bilemiyorum, tarafların ikisinin de çok sorumluluk sahibi kişiler olduğunu, işlerin güzelce bölüşülüp yapıldığını varsaysak bile zor bir şey yani(aksini düşünmek dahi istemiyorum, yani yükün taraflardan birinin üstüne bindiği versiyonu). ayrıca iki taraf da öğrenciyse mesela bu evin geçimini kim sağlayacak? evlenip bir aile kurduğumda anne babamın parasıyla yaşamaya devam etmek istemem açıkçası, böyle bir beklentiye girmek beni rahatsız eder yani. diğer bir konu da ne acelem var konusu? neden okulumu bitirip, işe başlayıp, birkaç sene kendi paramı kazanıp biriktirip kendime istediğim şekilde bir ev kurup evlenmek yerine öğrenciyken evleneyim? ayrıca okurkenki yaşlarımız da bana küçük geliyor açıkçası evlilik için. kısacası bırakın okurken evlenmeye, okulu bitirir bitirmez evlenmeye dahi sıcak bakmıyorum ben şu an için. bu çok büyük bir karar o yüzden bir anlık hevesle böyle bir karar verilmemeli, her yönüyle iyice düşünülmeli. ayrıca yıllardır ailemle yaşıyorum, hiç tek başıma yaşamadan evlenip başkasıyla yaşayamam ben :)) işe başladıktan sonra birkaç sene tek yaşamam lazım :))

en güzeli intörnken nişanlanıp atanmadan evlenmek kanaatinde olduğumu buradan tüm gütfsözlük ailesine sunarım.

lakin kendimce fazla hızlı olduğunu düşündüğüm halde kendi sınıfımda da evlenmiş olan çiftleri bilmekteyim.Hayatlarının nasıl olduğu konusunda tabi ki merakım fazlasıyla mevcut.Çünkü evlendikten sonra alınacak sorumluluk küçümsenecek gibi değil üstelik tıp okurken bunu başarabilmek gerçekten tebrik edilesi..Yemeği,bulaşığı,çamaşırı,ütüsü,evin düzeni, temizliği, misafiri,şusu busu ve tusu.Kariyer de yaparım çocuk da lafına hiç gelmiyorum bile :)
Ama her şeyin bir zamanı olduğunu düşündüğüm için sabredemediniz mi ayol 1-2 yıl der yine de saygılarımı sunarım efendim

Kendi kendine iş çıkarmak