Çok yoğun bir nöbet sabahıydı. Tam devir saati genç yaş bir hasta,otuzlarında belki kırklarında arrest olarak geliyor. Yaşından ötürü saatlerce Uğraşıyoruz çabalıyoruz. Bir ara dönüyor hasta. Sonra bakıyoruz İki saniye ritim dönse üç saniye gidiyor. Ekibi çağırıyoruz dışarıda bekletiyoruz.
O an bir telefon geldi 112den. Bir arrest daha geliyormuş.Bu sefer yaşlı bir hasta, seksen küsürlerinde. Bilinen birçok hastalığı bir poşet ilacı var belki. Kırmızı alanda tek sedyemiz tek monitörümüz var. Sedye çekiyoruz ayarlıyoruz. Aynı anda iki arreste müdahale ediyoruz. Çok değil belki 10 dk belki 15 dk sonra amca döndü. Genç hastayı kaybettik. Dışarıda bekleyen helikopter ambulans ekibi amcayı alıp götürdü hemen. Normalde helikopterin gelmesi 45 dk.
Demem o ki Ölüm kapıda bekleyen davetsiz bir misafirken yaşamak biraz da şans işi.
ölüm
Evet arkadaşlar müjdeler olsun ki ölüm ölmüştür. Bundan vakit ölüm yoktur, sonsuz bir diriliş kalmıştır avuçlarımızda. Bir avuç deli(!) ölüme kıymıştır. O haşmetli ve bir o kadar korku salan ölüm boynunu bükmüş saygı ve minnetle can vermiştir.
Ölüm güzel şey,budur perde ardından haber…
Hiç güzel olmasaydı ölür müydü peygamber?
Hiç güzel olmasaydı ölür müydü peygamber?
katılımsız bir cenaze, üstelik ölüsü yeryüzünde…
Kabullenmesi Benim için çok zor, bu nedenle cenazelere ve mezarlığa da gitmiyorum. Bu olay olmamış gibi düşünüp devam etmeye çalışıyorum. Hayatımda yer edinmiş iki kişiyi kaybettim şimdiye kadar, ikisinin de mezarına ve cenazesine gidemedim. Hayattayken Yaşadıkları yere gidemedim, gidemedim çünkü bunu kabul etmek istemiyorum. Onların orada olmadığını ve bir daha hiçbir zaman orada olmayacaklarını görmek istemiyorum. Bunun gerçekliğiyle yüzleşmek istemiyorum, korkuyorum.
parantezi kapattıran olaydır.
Sayın yazarlar az daha boğularak ölüyordum. Hem de turşu yerkenn!!! Trajikomik bir ölüm olurdu. Ölümünü böyle hayal etmemiştim açıkçası fjdjdn
Bu olayın bir gün hepimizin başına geleceği ve öleceğimiz gerçeğinin bizi delirtmiyor oluşuna hep çok şaşırmışımdır fakat yakın zamanda şuna benzer bir şey okudum: Herkesin ölecek olmasının ve tabii ki bunu düşünen kişinin de o “herkes”e dahil olması düşüncesinin kişiyi delirtmemesi garip değil; asıl dünya üzerinde bir tek sen ölecek olsaydın, diğerleri ölümsüz olsaydı ve bunu bilseydin? İşte o zaman delirirdin.
Gerçekten, o zaman görürdüm nasıl çıldırır bir insan.
Gerçekten, o zaman görürdüm nasıl çıldırır bir insan.
bu konuda dead poets society'den alıntı yapmak istiyorum.
"sizlerden pek de farklı değiller, öyle değil mi? sizin şu an kendinizi hissettiğiniz gibi, yenilmezler. dünya onların istiridyesi. kaderlerinde büyük işler başarmak olduğuna inanıyorlar, çoğunuz gibi. umut dolu bakıyorlar, tıpkı sizin gibi. yapmaya güçlerinin yettiği şeylerin bir zerresini bile hayatlarında yapmak için iş işten geçene kadar beklediler mi? çünkü beyler, bu çocuklar şu anda nergis çiçeklerini gübreliyor. yakından dinlerseniz size vasiyetlerini fısıldadıklarını duyabilirsiniz.
'carpe diem.' "
(bkz: unutulmaz replikler)
"sizlerden pek de farklı değiller, öyle değil mi? sizin şu an kendinizi hissettiğiniz gibi, yenilmezler. dünya onların istiridyesi. kaderlerinde büyük işler başarmak olduğuna inanıyorlar, çoğunuz gibi. umut dolu bakıyorlar, tıpkı sizin gibi. yapmaya güçlerinin yettiği şeylerin bir zerresini bile hayatlarında yapmak için iş işten geçene kadar beklediler mi? çünkü beyler, bu çocuklar şu anda nergis çiçeklerini gübreliyor. yakından dinlerseniz size vasiyetlerini fısıldadıklarını duyabilirsiniz.
'carpe diem.' "
(bkz: unutulmaz replikler)
covid geçirmem sonrası çok daha yakın gelen ve günlük hayatta daha sık hatırlamamız gereken en ağır gerçeklerden biri.
Geçmiş olsun sokratesla, covid geçirdikten sonra cidden ben de değiştim ölüm gerçeğiyle bu kadar yüzleşmemiştim nasılsa öleceğim bir gün diyerek yapmak isteyip yapamadığım yada ötelediğim şeyleri yapmaya başladım
teşekkür ederim sayın ansia, size de geçmiş olsun ^_^
Sadece hayattakilerin canı acırdı. Öldükten sonra acı duyulmazdı. Ölmek, uyumak demekti. Durmak, istirahat etmekti. O halde neden ölmeye razı olmuyordu?
- jack london, ateş yakmak
- jack london, ateş yakmak
“Eğer insan ölülerle yaşamayı öğrenecekse,önce yaşayanlarla yaşamayı öğrenmelidir.”
Irvin D. Yalom
Irvin D. Yalom
çok severimm bu sözü..
"Ölenler ölümü bilmez, ölüm kalanlar içindir."
-şükrü erbaş
-şükrü erbaş
''biz hayatta iken ölüm yok, ölüm geldiğinde ise artık biz yokuz.''
- epikür
- epikür
Ne yazık ki insanların pek çoğu bu değerli sözü başı bozuk hayvan hürriyetiyle anı yaşamak olarak algılıyorlar :) sayın richardthelionheart
“Ölüm bizim için hiçbir şeydir, bu fikre alış.”
- Epikür
- Epikür
“Ölüm bize ne uzak bize ne yakın ölüm. Ölümsüzlüğü tattık bize ne yapsın ölüm”
Erdem bayazıt
Erdem bayazıt
sebebim belki bir hastalık belki de bir kaza olacak. vaktini ne ben değiştirebilirim ne çevremdekiler. bu hayatın en gerçeği ve ben ne sıklıkla hatırlıyorum. hatırladığımda daha gencim deyip savuşturuyor muyum ya da bugün son günümse ne yapardım mı diyorum. bu bilinçle hareket etmek olgunlaştırıyor bence insanı, her an ölümü ensende hissetmek ve ona göre yaşamak.
'bir okulsa hayat, müfredatın en önemli dersidir ölüm.' diyor kemal sayar. bu dersi teorikte bırakmayıp hayata da geçirmek dileğiyle. :)
'bir okulsa hayat, müfredatın en önemli dersidir ölüm.' diyor kemal sayar. bu dersi teorikte bırakmayıp hayata da geçirmek dileğiyle. :)
Zaten ne demiş şair..
Hayat hatıradır, unutursan ölürsün.
-Ne güzel söylemiş kim bu?
Unuttum.
Hayat hatıradır, unutursan ölürsün.
-Ne güzel söylemiş kim bu?
Unuttum.
ölüm ölüm dediğin nedir gülüm ben senin için yaşamayı göze almışım
Hayattaki her türlü çaba sonucu ulaşabildiğimiz son noktadır.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?