şair dediğin acısına,aşkına,özlemine,hasretine kafiye bulandır.
şair dediğin derdine,efkarına,mısrasına,kıtasına sigara yakandır.
şair dediğin şiir yazdığı için değil.
aşık olduğu için şairdir.
şair dediğin
Şair dediğin ismini şiirlerinin arkasına saklar. Zaten güzel yazıyorsa okuyucu o şiirleri bir bir karıştırır. En sonunda o ismi bulacaktır zaten
''bir şair gördüm, konuşurken bir zambağa 'siz' diyordu.''
olay sadece yazmakla ilgili değil sanırım
olay sadece yazmakla ilgili değil sanırım
Şair dediğin aşıktır; bir insana ,bir ideolojiye veya bir eşyaya. Ne olursa olsun ille de aşk vardır, sevgi vardır. Gerisi laf-ü güzaftır.
şair dediğin aşka aşıktır. sevdiği kişiye değil sevdiği kişiyi sevmesine yazar. bu yüzden değişen kişilere, zamana ve mekanlara rağmen şiirleri kalır. yazmaya iten şey çevresinin, kişilerin kendisinde hissettirdikleridir. yaşamıdır. ruh halidir.
bir yerde okumuştum : "ey şair! bana gösterme, bana yaşat."
şair dediğin yalnızca göstermez, yaşatır.
şair dediğin yalnızca göstermez, yaşatır.
Yazık, şairler kadar cesur değilim..
çocukların üşüdükleri anlaşılıyor bütün yaşadıklarımdan :(
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?