tanımadığı birine selam veren insan

çokça özgüven-cesaret gerektiriyor diye düşünüyorum. bunu yapan insan çok kibar çok insancıl oldukça da cesaretlidir.

Eskilerimiz derler ki: “selam, vermesi sünnet; alması farzdır.” Tanımadığı kimseye selam veren insan “benden sana zarar gelmez” diyerek bir güzellik yapmıştır. Yapmasa da olur. Ama o selamı almayan kimse çirkinlik yapmış olur. Bana kalırsa üzerinde konuşulması gereken insan, tanımadığı kişiye selam veren değil; tanımadığından gelen selamı almayan kimsedir. Kabalık yapmanın anlamı yok. (Çekinen, utanan arkadaşlarımızı bu tanıma alamam tabi ki)

miyoptur başka biri sanmıştır, bozuntuya vermeyin lütfen nolur siz de selam verseniz sonra çok bozuluyoruz

merhaba değil de iyi günler diyip başımı eğerim ufak bir tebessümle. karşılık alamadığımda içinden çok hoş şeyler geçirmem ama yine de çoğunlukla karşılık alırım

Truman Burbank

mutlu,hayat dolu insandır.küçük bir "merhaba"yla karşısındakinin gününü güzelleştirebilen insandır.

iltifat bile ederim, merhabayla kalmak neden?
dipnot: ortam müsaitse, akşam vakti değilse, etek-elbise giymemiş isem geçerli olan durumdur.

O da bir şey mi ben bana yol soranlara tarif ettikten sonra istemsizce "görüşürüz" diyormuşum.

İçimin ısındığı pozitif ön yargı oluşturduğum kişidir. İnsanı tanımadan sadece insan olduğu için değer veren kişi kıymetlidir tabi artniyetsizse. Ya da belki birine benzetmiştir sadece :'d