Mantıklı ve önyargılardan uzak bir ortamda tartışmaktan zevk alırım...
Öbür türlü sadece gülerim ve konuyu dağıtırım, son çare uzaklaşırım :)
tartışmaktan çekinmek
kimseyle tartışmaktan çekindiğimi bilmiyorum ama genel olarak tartışmaktan çekinirim. (: enerjim yok ve hayat kısa maalesef
tartışmalar bir sonuca bağlanmıyorsa ve sürekli dönüp dolaşıp aynı konularla ilgili tartışmalar çıkıyorsa, tartışmanın bitiminde elde kalan tek şey incinmiş insanlar oluyorsa böyle tartışmalara girmekten kaçınmak gerekir. aynı şeyleri tartışıp durmak insanı çok yoruyor ve anca tarafların birbirine beslediği hislerin kötüleşmesine sebep oluyor. bu yüzden artık kendimi ifade etsem de anlaşılmayacağımı bildiğim, sonunda kalbimin kırılacağından emin olduğum tartışmalardan mümkün olduğunca kaçınıyorum, haklı olduğum bir konuda kendimi savunmayı dahi istemeyerek böyle tartışmalara girmekten çekiniyorum. özellikle aile içinde bir şey olduğunda konuyla ilgili söyleyecek bir şeylerim olmasına rağmen "tamam siz haklısınız, ben bir şey demeyeceğim, tartışmak istemiyorum" vb cümleler kuruyorum ve ortamdan uzaklaşarak tartışmadan kaçıyorum.
eskiden çok çekinirdim ama yine de lafımı esirgemez konuşurdum, şimdi o kadar halim yok ki ağzımı bile açmıyorum çünkü bazı insanlar onlara laf anlatıp kendimi yormama hiç değmiyor
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
Ben öncü yargı diyorum, önyargıya nazaran bunun değişebilme potansiyeline sahip bir durum olduğunu düşünüyorum, filhakika öncü yargı vardır ve ilelebet payidar kalacaktır aslolan düşünmektir, öncü yargıya kanun niteliği bahşedip bir önyargıya dönüştürmemektir diye düşünüyorum sayın nagareboshi9
Hem ters düşmüş olmuyorsunuz bence sn nagareboshi9 😅