"Ah bu şarkıların gözü kör olsun" şarkısı
Mabel Matiz'in Yaşım çocuk şarkısıdır. Ne zaman dinlesem bir daha çocuk olamayacağımı hatırlarım
İnançlara hoşgörü mevzusunun toplumdaki karşılığı tam da bu kelimedir. Neden mi?
Birkaç ay önce bir kafede otururken arkadaşımın arkadaşları geldi ve tanışma faslı başladı. Biriyle tanıştım ve tokalaştım, memnun oldumlar falanlar filanlar. Diğer beyfendiye elimi uzattım onunla da tokalaşmak için ama kendisi mezhebi gereği tokalaşamayacağını söyledi. Ve adını dahi söylemedi bana. Kendimi her ne kadar kötü hissetmiş olsam da tam da beklenilen ve yapılması gerekenmiş gibi davranılan şekilde kendisine ve inancına saygı gösterdim ve elimi geri çekip yerime oturdum ama soruyorum: Niye saygı gösterilen taraf ben olamıyorum belki benim mezhebim de tokalaşmak üzerine? Açıkcası belli bir kesimin fazla hoşgörü sahibi belli bir kesimin de hoşgörüsünün sadece kendilerine yetecek kadar olduğunu düşünüyorum.
ileleualatyr
armut
