Ben insanları her haliyle kabul edebilen ve yalnızlık korkusu olan bir kadınım. Bu başlığın adının "umursamaması gerektiği halde umursayan ve değer veren insan" olarak değiştirilmesi gerektiğini talep ediyorum. Çünkü sevmek içim umurumuzda olması gerekir. Ve bazen kimi sevmemiz gerektiğini seçemeyiz.
Not: bazen kanımız kaynar, elinden tutmak, yanında olmak isteriz. Sadece severiz. Hiçbir nedene sığınmadan fakat onun varlığına sığınarak...
Eğer ki insanın sevilme ihtiyacı varsa ki var, bunun sevme ihtiyacı durumu da var. (Sevince tüm insanlar bir başkaa... erkin koray-sevince) Karşılığı olmadığının bilincinde olarak birisine değer vermeye devam etmek çok ama çok saygı duyulası bir şey gibi hissediyorum. Bana nasıl değer vermez umursamaz deyip "nefret"e düşmek yerine açık açık hala değer vermek, aşırı olgunsu geliyor. Kalbinizi kırandan, sevgiyi alaya alandan uzak durun da saygılı bir şekilde sizin hissettiğinizi hissedemediğini söyleyene kinlenmeye gerek yok ya
insanın kendine yaptığı bir haksızlık hatta saygısızlıktır. değer verdiğiniz kişi sizi umursamıyorsa verdiğiniz değeri hak etmiyordur, net. ve verdiğiniz değeri hak etmeyen kişilerin hayatınızda bulunmasına gerek yoktur, hayatınızda yer almaya hakları da yoktur. hayatınız değerli, zamanınız değerli, siz değerlisiniz. hayatınız için gerekli olan tek insan sizsiniz, siz olmazsanız hayatınız olmaz. ama anne babanız dahil olmak üzere diğer insanların hiçbiri yaşamanız için şart değil, onlar olmadan da hayatınız olur yani, tam olarak ifade edebildim mi bilmiyorum. bu sebepten ötürü birisi hayatınızda olmayı hak etmiyorsa onu hayatınızda tutmayın.
birisine değer veriyorsanız o kişi de size değer veriyor olmalı. sizden gördüğü değerin karşılığı olarak sizi umursamaması gibi bir durum söz konusu olmamalı. o kişiyi hayatınızda tutmaya devam etmeniz üzülmenize sebep olmaktan ve öz saygınızı zedelemekten başka işe yaramayacaktır. sizi umursamayan biri için üzülmenize değer mi, değmez. o yüzden yol verin gitsinler efendim. :)
edit: bazı şeylerin yanlış anlaşılabileceğini düşünerek açıklama yapmak istiyorum. bir insanın hayatınızda olmayı hak etmediğini anlamak öyle bir iki seferlik olaylar sayesinde olmaz. birisi sizi kronik bir şekilde umursamayıp sizi değersiz hissettirdiğinde bu duruma müdahale etmelisiniz. yani öyle bir iki kere beni umursamadı diye insanları silemeyiz, silmemeliyiz. iletişim güzeldir, öncelikle doğru bir iletişimle karşımızdakine onun tavırlarının bize ne hissettirdiğini açıklamalıyız, kendisini ifade etmesine ve hatasını düzeltmesine izin vermeliyiz. baktık ki hala bizi umursamıyor, o zaman yapacak bir şey yok, bu durumda mesafemizi koyup kendimizi korumamız gerekir. o kişiye insan olduğundan ötürü hak ettiği değeri yine vermeliyiz ama bunun haricinde hayatımızda önemli bir yere sahip olmasına müsaade etmemeliyiz.
Öncelikle; şapkalı a'lar vardır, onları savunacağız ve koruyacağız.
Sonralıkla; kısacık ömrümüzde buna gerek yok bence ama maalesef, bu elimizde değil. İnsan bazen de enayiliğe programlı, elimizden bir şey gelmiyor.
Enayiliktir ama elinde olmamaktır
armut
