Açık olan pencereler gördüm. İçeri sızan çöp kokusunu perdeleyemeyen o pencereler yok hükmündeydiler. Güneşin gizleyemediği o loşlukta zamanı karalayan bir çift göz vardı.
Kapalı, kapkaranlık, buğulu pencereler de gördüm. İçerinin sıcağından nemlenmiş gözlerin birbirini görmediği, patates köz kokularının her tarafı kuşattığı ve içeri sızan yıldızların Işıklarından uykuların bulutlara bırakıldığı, samimi yoldaşların olduğu pencere kenarları da gördüm.
İşte umut buna benziyor. Görünenin aksi (tersi) gibi, kalplerimizin aksi (yankısı) gibi. :))
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?