-biri beni üzecek bir şey yaptığında ona bunu söylemek yerine kendi kabuğuma çekiliyorum.karşımdaki kişi ısrar etse bile "noldu,anlat?" gibisinden,bir şey olmadığını iddia ediyorum ve o kötü hissetmesin istiyorum..çok kötü bi huy bence.
-aslında fazlasıyla heyecan duyduğum şeylerde heyecanımı belli etmekten ve dile getirmekten kısmen kaçınıyorum.sanki böyle ben en ufak bir mutluluk ya da heyecan belirtisi gösterdiğimde o şey mahvolacakmış gibi hissediyorum sanırım.
-genel anlamda rahat biri olsam da bazı şeyler konusunda fazla geriliyorum.gergin değilim dedikçe daha da geriliyorum.
(tuhaf biri olduğum kanısına vardım.)
bu biraz itiraf köşesi gibi oldu
bu giriyi ben yazdım sandım sayın highwaytohell aynı kişiyiz galiba :))
sevinsem mi üzülsem mi bilemedim dr oetker :'))
Sayın highwaytohell itirafa açtım bu başlığı içiniz rahat olsun
tamamdır elegantmoon :) bir an başlığı amacından saptırmış gibi hissettim
Yok yok olur mu, bildiğiniz itiraf başlığı:)
Tüm yazıyı okudum ve ne kadar zıt karakterli insanlar olduğumuzu fark ettim. Ben aksine her duyguyu dolu dolu yaşamam gerektiğine inanıyorum. Sinir biraz daha az olsa çok iyi olurdu tabii ;((
ne mutlu size mdblue :) her şeyi dolu dolu yaşamak en güzelidir tahminimce.benimki korkaklık biraz..
Estağfirullah korkaklıkla hiç ilgisi yok bence. Sadece kırmaktan ve kırılmaktan çekinmek gibi. Ama unutmamalıyız ki bazen insanlara iyilik de yapsak kırılıyorlar. Yani kırılmak isteyeni bizim tavrımızdan çok onun bize olan anlayışı belirliyor.
evet öyle belki de..doğru analiz etmişsiniz.haklısınız,farkındayım da aslında bunun ama olmuyor işte :d yine de çok teşekkür ederim bana bunu tekrar hatırlattığınız için :)
Rica ederim :)