fistikgibiri

sevgili yıldız. sana bi selektör yapmış olsaydım ve sen de bana cevap vermiş olsaydın. Ya da son buluşmamızda büyük bir fırtına kopmuş olsaydı aramızda ve birçok söz yarım kalsaydı, çözüme bağlanmadan büyük bir öfke ve şiddet içinde çay demlenmiş olsaydı.
ancak Bu girişi yaptıktan sonra gider gerginliğim. yemeye isteyen tatlıdan başlar. hürlüğün yazarıyla konuşmaya başlarken..
ismini syy diye kisalttigim gece gözüme uyku girmedi.
Sahiden yerli yerinde mi selektor yapan yildiz? Yaralı akıldan bahseden sevgisi yüksek yazarlar tanıdım, biri de sensin. diğeri oğuz atay. en acıklının anlamını bildiğini biliyorum. deniz memleketinden bir arkadaşım muhabbetin ortasında bana <<saçın dökülmüş, aslında en 'başından' fark etmiştim, utandirmayayim diye demedim>> dedi. böyle kırık esprilere gülmüş olmak daha da gülmek hakkını aldı mı benden kim bilir. saçları yerilen yaverin canı sıkıldıkça buraya yazmamak için direnir. en padişah şahidi öğrenci bir arkadaşıdır. kimseyi beğenmeyen yenilgilerin selek olma mevzusunu düşünüyorum. kazayla Kazanmaktan kuşkuluyum. kaza demişken insan kasaların üstünde ne yer ne içer diye hayiflaniyorum. anılarımın tahliyesine kayıtsız kalmak suçundan seni anılarda aramak gafletindeyim. eşyalı aklım yaralı sayılmaz. anılar yaralı olduğu için mi aklım yaralı görünür? Eşyalı. sahici yurdu yıkılmış fıstığın. en sahici yurdum eşyalı aklım. onları zerzevat olarak çöplüğe bırakmak zorunda bırakıldım. konuyu dagitmayayim. "burada eskiden nasıl tanınmışsam öyle davranmak zorunda mıyım?"
silinen entry'min anısına..
syy'a

(yazar: darklife) az evvel demiryollarından bana bir tane bilet kestirdi ve cebren köyceğize göndermek suretiyle bana istirahat etmemi salık verdi. yaptığının yanlış, yolcusunun üzgün, elomdeki bavulun kırık olduğunu halka arz ederim. sözlükte siyaset yapmayım derken ümit beslemez biri oldum. yazık oldum.

İnsanların anıları böyle fışt hemen gidiyor tamam mı.
Saçma, benim aklımda, bazılarının aklında hala.
(Unutulmaması gerekiyor bazı şeyler)
E herkesin dolabında ee bir tane ceset var.

kulağa yakın yere hatta kulağın orta yerine okkalı şamar yedikten sonra dayaktan ağlaya ağlaya entryi silmek. gözyaşlarını içine akıtıp yalvar yakar bir şekilde, silinen entrye yorum yapanlardan özür dilemek.
sonra gidip tas kebabi atıştırmak. hatta sonra değerli yazar darklife ile tokat atmak konusunda geyik yapmak. evet entry silmek için bir neden.

Ah nice bir uyursun uyanmaz mısın
Göçtü kervan kaldık dağlar başında

darklife'a uyu diyen entry siler alemde ben bunu bilirim

nefesinde Boğaziçi olan şehir. sizin sağ olmanız şartıyla beni boğmak üzere.

``Yok zerre teselli ne gülüşten, ne bakıştan''