nyanko sensei

küçükken herhangi bir abur cubur, hamburger falan yemek aşşırı mutluluk vericiydi benim için. ama özellikle son yıllarda en sevdiğim şeyleri yesem bile eskisi kadar zevk alamıyorum. tadım mı kaçtı çok mu büyüdüm anlayamadım :(

geçen gece tayvan dizisi izlemek için sabahladım.

küçükken bu soru sorulsa evet derdim.
birkaç sene önce bu soru sorulsa hayır derdim.
fakat şimdi için konuşacak olursak seçeneklere bağlı.

aslında aşırı sessiz bir çocuktum. nadiren yaptığım yaramazlığı bile sessizce yapardım. hatırlıyorum, yeni taşınmıştık. 3.5-4 yaşlarındaydım. yabancı ortamın ve sıkılmanın etkisiyle boruların arkalarına, halıların altını kaldırıp yere bir şeyler çizerdim. annem hiç kızmazdı, babam gelmeden silerdi hep. bir gün perdenin arkasındaki duvara bir şey çizmişim, annem görmemiş ve babamın o gün perdeyi çekeceği tutmuş. görünce aşırı sinirlenmişti. iyi bir tokat yedim. bir daha da yapmadım(yapamadım).

salatalık, acı biber ve maydanoz (ek olarak kebapçılarda yediğimiz kara lahana turşusu. geçen sene evde yapmayı denedim ama tadını tutturamadım. :( )