o kadar acemiyim ki entry yazacağım diye yazacağım şeyi ukde (o ne bilmiyorum) olarak yazdım AĞLICAM
bariz bi şekilde ortada/yerde olan çöp tarzı şeyleri genelde yakında çöp varsa atarım yoksa da kenara çekerim, bunu yaparken de aslında sosyal deneydeymisim ve ben o anda bunu yaptığım için ödüllendirilecekmisim gibi hissederim ve evet bunu gece 2de kyk koridorında yerden su sisesini kaldırırken de hissediyorum
artık layığıyla gidik kız olmalıyım ve it will pass diyebileyim diye başlayıp 1 günde bitirdiğim dizidir.. izlerken bu kadar da gidik değilim sanki ya dedirtti ama olsun. izlemedim demem.
şaka bir yana zaman zaman güldüğüm arada da gözümden aşağı usulca bi damlanın yuvarlandığını hissettiğim kısa ama öz bi diziydi. izlerken türk aile yapısının çocuk/ebeveyn bağlılık kültürüne bi kere daha minnettar olduğumu hissettim çünkü gerçekten yabancılarda o bağın ne kadar ince bi ipliğe bağlı olduğu gözler önünde.
şahsi boykotumdur, bentzde dısardan muffin getirdiğimiz için uyarmışlardı baya kuruldum çünkü o sırada cezvesizde yediğim kyk sandviçleri geldi aklıma rest in peace... sizi hep hatırlayacağım ☝🏻
ruhsuz
rona
