yakın zamanda adım attığım yaşlar. (sözlüğe de bu entry'le tekrar adım atmış oldum gibi:)) 19 olmayı sevmiştim ben diye triplere girmiştim, yakın çevrem için zor zamanlar olmalı. ama doğum günümde kutlama falan yapmadık, ara ara dillendirdiğim "happee birthdae harry" pastasını bile yapmadık, hiçbir zaman doğum günlerimde büyük partiler olmamıştı ama hiçbir doğum günüm bu kadar cılız da geçmemişti, ne yalan söyleyeyim biraz hüzünlendim sözlük.
Motive ediyor beni baya, daha çok gencim ohoo bitmeyecek çile mi var
ellerimden kayıp gittiğini hissediyorum ama hiçbir şey de yapamıyorum.durum tam olarak böyle dostlar :(
İlk yarı ve ikinci yarı olarak ikiye ayırdığım ömür parçası. İlk yarı enerjimiz yüksek, kendimizi keşfediyoruz. Yaparız, hallederiz. Her yere yetişmeye çalışıyoruz. Dolu dolu yaşamak istiyoruz. Sonra bakıyorsun Yaş olmuş 24 25. Bir gün böyle aniden olaylara bakış açın, yaşama sebebin değişiyor. Sabah uyandığında güneş aynı doğmuyor sana. Tam bu yaşlar olgunluğun üzerine çöktüğü yaşlar. Bazı şeyler anlamını yitirirken bazıları da başka anlamlar kazanıyor. Açıklaması zor ama değişiyor bir şeyler işte. Ben hep sorarım 20li yaşlarının ikinci yarısında olanlara. yaşadın mı böyle bir şey diye. Hep aynı cevabı aldım "evet." sanırım bana da biraz bundan olmaya başladı.
bunun 17 yaş halini anlatan çok güzel bir şarkı var. oliva rodrigo- brutal
şarkıda diyor ki eğer birisi daha bana bunlar hayatının en güzel yılları,git gençliğini yaşa derse oturup ağlicam.
dinlerken dedim ki aa bu benim ?!!!?!?!?
2008'lerde 2010'larda 20'li yaşlarda olmak vardı bir yemek yiyip orta boy kahve içeyim desen 45 50 den aşağı ödeyemezsin
Enerjinin, isteğin, verimin, zamanın ... oldukça fazla olduğu asla tekrarı gelmeyecek zamanlar. Ölünce sorulacak "bu yaşları nasıl değerlendirdin" sorusunun ağır sorumluluğunu içermesi en önemlisi. Kişi vereceği cevapla ve karşılacağı muameleyle mutlu mu olur pişman mı olur bilinmez ama yapılması gerekenler bellidir...
mdblue
fihtheinfpt
