her seferinde yeltendiğim ama sonu hüsranla biten aktivite..anlamıyorum gayet güzel ilgileniyorum aslında.ama sararıp soluyorlar :(
Eğer çiçek olarak kabul edilebilirse bir defa aloe vera bir defa da bonsai ağacı olmak üzere iki sefer denediğim ve iki seferde de başarısız olduğum eylem.
Aloe vera'yı yıllar önce babama bir arkadaşı hediye etmiş, babam da aloe vera tomurcuklandıkça onları farklı saksılara diker ve evimize gelen ya da evlerine gittiğimiz hemen herkese onları hediye eder. Ben Dönem 1'e başlayıp Ankara'ya gelince babam bana da bir saksıyla aloe vera vermişti. Başta iyi gidiyordum ama birkaç hafta sonra saksının içinde en az 6-7 tane küçücük salyangozları görünce midem bulandı, odama yayıldıklarını düşünerek günlerce derimin üzerinde bir şeyler hareket ediyormuş gibi hissettim ve ilk deneyimim bitkiyi çöpe atmakla sonlandı.
İkinci deneyimim ise karantina döneminde gerçekleşti. Babamdan bir bonsai istedim, bakımı kolay ve 3 günde sadece yarım çay bardağı suyla bile yetinebilecek kadar zahmetsiz bir bitki olduğu için yine başlarda iyi gidiyordum. Bu seferki sorun ise benim yaşam tarzımdan kaynaklanıyordu. Migren gibi fotofobiye sahip olmamı gerektirecek hiçbir sorunum yok ama ışığı sevmiyorum. Sabahları perdem kapalı akşamları ise sadece masa lambamın loş ışığında yaşıyorum. Tabii doğal olarak zavallı bonsai'min benim gibi bir insanın odasında fotosentez yapabilme şansı olmamış ve tüm yapraklarını dökmüştü. O yüzden bonsai'mi de odamdan çıkarıp güneş gören bir pencerenin önüne koymak zorunda kaldım ve ikinci denemem de bu şekilde başarısız oldu.
Bilemiyorum, belki de çiçek yetiştirmeye çalışmaktan vazgeçmeliyim:)
bunu başarabilen varsa taktik alabilir miyiz ya? bir zamanlar balkonda maydanoz, oldukça çirkef büyüyüp her tarafa yayılan mor yapraklı bir bitki ve semiz falan beslerdim ben. muhtemelen semizle gelen ip gibi kurtçuklara kadar iyi gidiyordu... daha sonra bir aloe vera deneyimim oldu yine başarısız. aradaki dönemlerde de kaktüsümü içten çürütmeyi nasıl başardığımı hâlâ sorgularım. yanisi sanırım benim elim bitkilere uğursuz geliyor sayın yazarlar. ya da beceriksizliğimin suçunu uğursuzluğa atıyorum.
3 çeşit çiçeğe aynı anda teşebbüs ettim. Yeni filizlenen sarı papatya ve fesleğen var. Bir de daha kendisini göremediğim şebboy. Bakalım olacak mı..
kısa sürede sizi
bitkilerle konuşan insan'a dönüştürecek aktivite.
ben hep ağacımsı şeyler yetiştirmeyi düşlüyorum, umarım becerebilirim.
Çiçek değil de sarmaşık, sağa sola dolanınca bi güzel oluyo bi güzel
schlimazl
highwaytohell
