şiir gazide

..
sana gitme demeyeceğim,
ama gitme, Lavinia.
adını gizleyeceğim
sen de bilme, Lavinia.

Susmanın kalesine sığınıyorum
Önümde karanlıktan duvarlar
Sırtımda insan yüklü bir gök var.

Sanma ki derdim güneşten ötürü;
Ne çıkar bahar geldiyse?
Bademler çiçek açtıysa?
Ucunda ölüm yok ya.
Hoş, olsa da korkacak mıyım zaten
Güneşle gelecek ölümden
Ben ki her nisan bir yaş daha genç,
Her bahar biraz daha aşığım;
Korkar mıyım?
Ah, dostum, derdim başka...

yarıda kalmış aşklarının hesapları içinde
denizlere açıldı içimizden biri
niçin gittiğini söylemeden.
doyulmamış arzularla doluydu yelkenleri
yıpranmış kelimelerin verdiği güvenden
bulacak sanıyordu yenilikleri.

her an bir yeni su vardı,
her yeni suda bir yeni an.
deniz, dalgalarıyla gösteriyordu dışından
yaşananla düşünülenler arasındaki farkı
bitmiyordu köpüklerle renkler
bir başka damlada, bir başka ışıkta başlamadan
...
anladı, bütün olmuşlarla olanların
ve bütün olacakların
o kelimelerin içinde
kendisine varmadan eskidiğini.

Savrulurken raconun kırmızı pelerini o zarif öfkeye,
zaman ki sana hasta oldu
incelikli haytasın
nüksederken mahallenin maşallahı eyvallahı
güzelleş be oğlum.

şimdilik ölümüne kadar hayattasın
şimdilik, ölümüne kadar hayattasın.

-küçük iskender

Mona Roza, siyah güller, ak güller
Geyve'nin gülleri ve beyaz yatak
Kanadı kırık kuş merhamet ister
Ah, senin yüzünden kana batacak
Mona Roza siyah güller, ak güller...

Aşık olduğu kıza açılır ama kız yıllarca yüz vermez, en sonunda bir toplanmada sahneye çıkar ve gözlerini kızın gözlerinden bir saniye ayırmadan okur şiiri. Şiirin sonunda kız adamı kabul ettiğini söyler. Fakat Sezai Karakoç aşkının alevi aynı zamanda gururunu da harlamıştır. HAYIR cevabını verir orada...

...
Bir gün bu akan sele dur diyeceğim, göreceksin
Ne bu şehir kalacak
Ne bu duygusuz sürü
Bu korkunç kalabalık
Her vapur seni getirecek bana
Bütün istasyonlarda seni bekleyeceğim
Kapılar sana açılacak
Senin için söylenecek şarkılar
Şiirler senin için yazılacak
...

...
Güneşi, bir akşam vaktinde tutup bırakmamak
Sonra, ay ışığını doldurmak kadehlere
Delicesine içmek
Ve unutabilmek her şeyi

Ansızın sevmek seni, sevgilerin en yücesiyle
Birlikte geçmiş, gelecek bütün çağları aşmak
Güzel olan
Sevmek seni, Tanrılar gibi
Seninle Tanrılaşmak.
...

...
güneş buzdan evimi yıktı
koca buzlar düştü
putların boyunları kırıldı
ibrahim
güneşi evime sokan kim

asma bahçelerinde dolaşan güzelleri
buhtunnasır put yaptı
ben ki zamansız bahçeleri kucakladım
güzeller bende kaldı
ibrahim
gönlümü put sanıp kıran kim

bir umudu vardır,
bir savaşı,
bir kaybedişi,
bir acısı,
bir yalnızlığı,
bir hüznü…
çünkü herkesin bir gideni vardır,
içinden bir türlü uğurlayamadığı...

Sevda gibi bir gizli emel ruhuna sinmiş;
Bir haz ki hayalden bile üstün ve derinmiş.
Gökten gelerek gönlüne rüzgar gibi inmiş,
Bir sır ki bu, ölsen bile asla açamazsın...

Ram ol bana, ruhun yeni bir âleme girsin...
Yazmış kaderin: Aşkıma ömrünce esirsin!
Aklınla, şuurunla, hayâlinle bilirsin.
Mutlak seveceksin beni, bundan kaçamazsın..

Bu başlık altında herkes çok güzel şiirler yazmış, bir tane de benden gelsin, karşınızda cennet mahallesi yunus'un muhteşem şiiri.



Not:Yazım hataları bana ait değil, esere dokunmadım, ayıptır.

“her sonbahar gelişinde,
sarı sarı yapraklarla
kuru dallar arasında
sen gelirsin aklıma.”

yıldırım gürses üstada buradan tekrar selamlar.

Yolum uzun..
İçimde yonttuğum kibrin âsi heykellerini
İbrahimî bir baltaya teslim ediyorum evvelâ.
Putlarınıza basarak yükseldiğim arşın alnında
Yazgımın karasına bulaşıyor soğuk ellerim.
Gök şahidim olsun;
Kuşlar bilir aşikâr ettiğim sırrın yükünü.
Ben savrulurken şehrin dehlizlerinde
Yerimde esen yellerin de alacağı olsun.

Savruluyorum Allah'ım.
Yerimde gerçekten yeller esiyor.
Mevsim kırlangıç dönümü,
Ve ben kaderiyim bir çınar yaprağının.
Bir fare kapanında ezilmiş zihnim bulamıyor mekânsal izzetini
Öyle eğreti, öyle aidiyetsiz ki varlığım
Planda yokmuşum da, son anda dünyaya kabul edilmişim gibi.

Kuş olup uçmak isterdin
Gökyüzü bitmeyen rüya
Ağaçlarsa düş beşiğin
Meltemle gelirdi uykun

Kuş olup uçmak isterdin
Göğe varamasan bile

Kuş olup uçmak isterdin
Yükün asılı kalmış dallarda
Sabah damlaları yapraklarda
Nefesin yerde olsa bile