kar yağışını izlemek

Beni yağmur yağışını izlemekten daha çok rahatlatan bir olaydır. Özellikle akşam lapa lapa yağarken izleyince kendimi kar küresinin içinde gibi hissederim

o atmosfer bir anda gözümün önüne geldi. karın altında yere uzanıp açık gri gökyüzünden biraz daha koyu gri, kocaman kar tanelerinin ağır ağır süzülerek yere inişini seyretmek... bir yandan ayakların, parmak uçların donarken diğer yanda o mutlak sessizliğin verdiği huzur... ):keşke şu an lapa lapa kar yağıyo olsaydı:(

beni daha çok rahatlatan başka bir şey bilmiyorum

Hele de nadiren kar yağan Akdeniz ikliminde büyümüş biriyseniz izlemeyi kesmek biraz zaman alabilir.

İçimdeki çocuğun koşmasını, zıplamasını durduramadığım eylemdir. Bütün vücudumun pozitif enerjiyle kaplandı, umutlarımın yeşerdiği, hayatın mucizesini hissettiğim çok az zamandan biridir.

güzeldir,huzur verir bana çok.sıcacık evimdeyimdir,elimde bir çay vardır bazen.soğuktan korunmak gibi bir derdim yoktur.sadece o anı kaçırmamak gibi bir derdim vardır belki.sonra evi olmayan,geceyi soğukta donmadan geçirmeye çalışanlar gelir aklıma üzülürüm bu adaletsizlik için ve bir şey yapamadığım için..

gökyüzünün yeryüzüne verdiği en güzel hediyeye şahit olmaktır. huzur ve özlem dolu bir hatıranın içindeymiş gibi hissettirir. zamana, mekana ve olduğunuz kişiye dair her şeyi unutturur.

izlerken koluna düşen kar tanelerinin güzelliğini fark etmek, bu his bambaşka.

yağmurdan daha yavaş olduğu için daha sakin hissettirir bana. yağmur sert vurur yere, dans etmez ışığın önünde. kar ise savrularak düşer. dışarısı soğuk iken sıcak odanda film izler gibi izlersin. yağmur daha hareketlidir. telaşlıdır yere düşemeyeceğim diye. kar süzülür, kendince ıslık da çalıyordur kesin. biz duyamıyoruzdur

izleyerek anın tadını çıkarmaktan çok sosyal medyada paylaşmaya meyilli insanlara rastladığımız durum.

Ölümden anlayan, ciddi bir yaprak
Unutulacak diyorum, iyice unutulsun
Neden büyük ırmaklardan bile heyecanlıydı
Karlı bir gece vakti bir dostu uyandırmak
İsmet Özel

Aklıma hep bu ve Ahmet Muhip Dıranasın kar şiiri gelir. Ben de böyle farklı bir giri eklemiş olayım :)

Karanlık bir oda, pencereden görünen sokak lambası. Bütüne baktığında durmak bilmeyen telaşla her yere, her yöne dağılan beyazlıklar; karmaşa, kargaşa, kaos.
Sadece bir kar tanesine odaklandığında sessiz sedasız muhteşem bir edayla sakince süzülen kar tanesi. Ve bütün bunların bir düzen içinde olduğunu bilmenin verdiği huzurla elimde kahvem pencerenin karşısındaki sandalyemde ben :)

Kar yağışının izlerken aklıma geldi de üç sene önceydi; birisi demişti kar yağarken, bir şarkı vardı. Onu söylememi istemişti. Karla ilgiliydi sanırım, hatırlayamıyorum. O kişiyle iletişimimiz yok artık. Ama merak ediyorum hangi şarkıyı istemişti? Belki görür cevap verir.

Geçen sene çok kötü hissediyordum bir ara ve yatağım pencerenin yanındaydı. Kar yağarken saatlerce yatıp gökyüzünü kar yağışını izlerdim. İyi hissettirdiğini tam söyleyemem ama garip ve huzurluydu. Bilmiyorum.

İki saattir bu olay uğruna uyuyamıyorum.
Gerçekten şaşkınım, en son buraya böyle kar yağdığında 7.sınıftım ve iki hafta kar tatili yapmıştık :)

bu önceleri daha heyecanlıydı benim için, yarın tatil olur mu acaba soruları oluyordu kafamda çünkü.
yine de güzel ama artık yağmasın, ben iki kere düştüm de çünkü :')