whiett

kendisiyle bir türlü barışamadığı için başkalarının hayatını mahveden, duygusal zekası son derece düşük insan hareketi. Keşke toplumda EQ'suzluk da IQ'suzluk kadar iğneleyici görülseydi de bu kişiler kendilerini geliştirmek için biraz olsun çaba gösterselerdi. Bir şey daha, zorbalığa karşı durmak onu kararlılıkla sona erdirmeye çalışmaktır. Ortada herkesin görebileceği şekilde koşturarak 'yapmayın,etmeyin' diye bağırmak, herkes dağılınca da geri yerine oturmak değil. Onun adı gövde gösterisi.

hakkındaki düşüncelerimi hala toparlayamadığım duygudur. acıma duygusunun yüceltilmesi, insanlara üstten atılan bakışın 'vicdan' adı altında meşrulaştırılarak servis edilmesi gibime geliyor. niyetin iyi veya kötü oluşunu sorgulamıyorum şu anda. zaten niyet iyi olduğunda tanım da benim için değişiyor. üzüntüsüne ortak olmak, karşı taraf talep ederse yanında durmak çok daha saf ve temiz bir amaca hizmet ediyormuş gibi. acımaksa sivri ve keskin çıkıntılara sahip. acınan kişinin kalbine batacak kadar hem de. öte yandan, yerden yere vurduğum bu duygunun engellenebilir olup olmadığını bilmiyorum. indirebilir miyiz bu kolu aşağıya, kötü olduğunu düşündüğümüz duyguları hissedip hissetmemek gerçekten elimizde mi? bu sorulara bir cevabım yok. işte düşüncelerimi toparlamak yerine bırakma evrem de burada başlıyor. belki de hiçbir zaman tam olarak toparlayamayacağım, bilemiyorum.

rodimood'un rodi'si 'Ramazanoğulları Dikim İşletmeciliği' imiş

gökyüzünün yeryüzüne verdiği en güzel hediyeye şahit olmaktır. huzur ve özlem dolu bir hatıranın içindeymiş gibi hissettirir. zamana, mekana ve olduğunuz kişiye dair her şeyi unutturur.

farkındalığın kendisidir. bunca zamandır 'gözü kapalı' yaşadığını fark ettiğin andan itibaren hiçbir şey eskisi gibi olmuyor.

Kendini zorla kalıplara sokmak, olaylara tek bir açıdan bakmaktır. Her düşünce içerisinde sahiplenebileceğimiz detaylar barındırır. Barındırmayacak kadar uçta kalanlar ise 'böyle düşünmediğime eminim' diyebilmeyi sağlar. Sağlıklı bir zihnin ürünü olan her fikir, dinleme ve anlama çabasına değerdir. Tahammülsüzlük; keskin ve aşılmaz sınırlar çekerek bizleri parçalara böler, gruplaştırır.