Kendimi patates gibi hissediyorum. Her açıdan patates gibi...
Ne hissettiğimi anlayamıyorum. Hoş, anlasam bile anlamlandırdığım hislerin karşılığı olmayacağını bildiğim için tam olarak anlamak istemiyorumdur belki de sadece.
Kendi kendime keder yaratıyorum. Bazen aşk acısı çekiyormuş taklidi yapıyorum, çekmiyorum ama. Bazen birini kaybetmişim gibi yazıyorum ama kaybetmedim. Neden yaptığımı bilmiyorum.
Her şeyi, her şeyi bıraktım
Artık çok mutluyum
(bkz:
mor ve ötesi)
Bazen onlar için canımı verecek kadar severim insanları bazen de keşke tüm insanlar ölse ne gereksizler diye düşünüp sinir olurum. Sıkıntı insanlarda ama
Bazen yokluğuyla sınanmaktan korktuğun şeyin varlığına yeterince sahip çıkmadığını kendine fark ettirmen sana hayatında en büyük artılarından birini getirir, pişmanlıkla arana duvarlar örer
bazen bazı şeylere sabretmek gerekiyormuş, istemesen bile.
ileleualatyr
clarice starling
