belgesel sunmak

Bir gün Trt belgeselde denk gelmiştim.

Diğer yavrulara göre güçsüz bir aslan yavrusu vardı. Hiç yetişemedi diğerlerine, oyun oynamayı da sevmiyordu. Yeterli süt de içemiyordu. O içeceği zaman annesi kalkıp gidiyordu vs ama aslan hayat sevinciyle doluydu, sürüye karışmak için çabalıyordu

Doğada zayıflar kaderine terk edilir malum, sürü göç ederken bunu almadılar yanlarına. Kayboldu yavrucağız, akşamüstüydü. Viyikleyerek ilerliyor ama gece oldu kesin ölecek

Ormanda herkes yardım etti bu aslana, çok ilginçti. Bir gergedan gece boyu yanında tuttu bunu. Sabah sürüsüne yetiştirdi

İzlediğim en epik belgeseldi, resmen sonunu merak edip beklemiştim

Şöyle Kendi hayatımı belgesel olarak seslendirmek isterdim. Olay gerçekleştikten sonra sahne duracak böyle ekran küçük pencereye geçecek, küçük dumrul sahneye bacak atarak çıkıp, olayı kendi bakış açısıyla anlattıktan sonra "bakın birazdan olacak olayda nasıl tepki verdiğime, verdiğim tepkiler şöyle olsaydı bu şekilde bir hayata yönelim olabilirdi" veya belgesel girişinde bilmiş bilmiş gırtlaktan "hayat seçimlerden ibarettir ve bu seçimler bizi biz yapar. İşte benim hayatımdaki seçimlerimi anlatan bu hikayede çocukluğumdan gençliğime hatta öldükten sonra soyadımı taşıyanları benim gözlemimden yorumlanmış biçimde izleyeceksiniz." Minvalinde bir giriş yapmak arzusu.

kendinize bi şe katarsınız, hiç olmadı eğlendiririm illaki ya, gülmek faydalı diyola.. Böyle bir hayal işte (üçer nokta)

Birbirinin aynısı yavru aslanların isimlerini tek tek ezberlemek.