bir daha onu sevdiğim gibi kimseyi sevemem hissi

yok öyle bişe güzel kardeşim, hiçbir zaman yok. git komitene çalış şimdi bunu düşüneceğine.

İlk aşklar derin bir iz bırakır kalpte. Bilmediğin bir tecrübedir ilk aşk. İnsanın içini yakan kıpır kıpır yapan ayaklarını yerden kesen bir tutkudur o. Tabi insan böyle bir şeyle ilk deneyiminde duygularını hislerini öyle yoğun yaşıyor ki bir daha hiç yaşayamayacakmış gibi geliyor ona. Bir daha hiç böylesine acı çekemeyeceğini sanıyor. Aldanıyor elbette her zamanki gibi. İnsan işte bir ömür aldanmaya mahkum

onun yerine başkasını koymaya hazır değilsinizdir belki ama bu his zaten çok normal bir şey, ilk etapta olması gereken de budur bence. üzülmek acı çekmek de yaşanması gereken insanı olgunlaştıran duygulardır ayrıca size hatrı sayılır tecrübeler katar. ilk aşık olduğunuzda nasıl ki bu süreç sizden bağımsız bir şekilde süregeldiyse diğerleri için de aynı şekilde tekrar gerçekleşebilir. sadece zamanlama ve sizin artık yeni bir insana hazır olmanız gerekmektedir.

Ne kadar derinden bu şekilde hissetsen de öyle bir şey pratikte yok. İyi ki de yok.

Çok mutlu olduğum bir günde arkadaşlarımla otururken yanımdan geçen birinin kokusunu aldığımda hissettiğim, beni bir süre nefessiz bırakan farkındalık. Ansızın esen bir rüzgara kapılıp gelen bir kokuyla afallamıştım. Çok sene geçti üstünden yazarlar :)

bir zamanlar ben de bu şekilde hissediyordum.çünkü o sıralar duygularım o kadar yoğundu ki o kişiye karşı.sanki başkasını sevemeyecektim bir daha.bu düşünce beni epeyce yormuştu.ama zaman her şeyin ilacı.o kadar üzüldüğüm günler şimdi dönüp baktığımda yüzümde sadece bir tebessüm oluşturan günler oluverdi.

Taze ayrılık sonrası kişide oluşan histir.
Zamanla geçer.