anne ve babanın yaptığı, travma yaratmayan hataların affedilebilirliğidir. yaşım onların evlendiği veya anne-baba oldukları yaşa yaklaştıkça fark ediyorum ki çoğu zaman kalplerinde iyi niyetle hareket etmiş, yaşlarından ve tecrübesizliklerinden dolayı sonucu göremeseler de, en iyisi olsun diye çabalamışlardır. onların sahip olamadıklarının eksikliğini çekmemem için uğraşmışlar, yapabildiklerinin en iyisini yapmışlardır. iyisiyle kötüsüyle benliğimde onların izi mevcuttur ve en nihayetinde yirmilerinin sonu/otuzlarının başında olan iki gençten de mükemmel iş çıkarmalarını beklemek absürddür.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?