Yalnız kaldığımda sürekli kendi kendime konuşabilirim. Bazen laf lafı açar, saatler sürer. Ama karşıma hayali biri veya birilerini koyarak yaparım bunu. Bir sahne yaratırım kendime. Röportaj yaparım mesela. Veya kavga ederim karşımdaki kişiyle. Konu genelde ya o gün beni çok etkileyen bir ülke gündemidir ya da geçmişte kalmış bir olayın alternatif sonları :) Bunu harekete dahi çevirebilirim. Örneğin dans ederim. Tabi karşımda yine hayali bir kişi var. Kötü tarafı, bunları yaparken sürekli çevremdekilere yakalanıp deli muamelesi görüyorum. Belki de haklılar bilemiyorum :)))
gozleriniacvebak
ben de hayali kişi olarak sevdiğim bir arkadaşımı ya da bazen annemi falan koyarım sayın kendiyle kavgalı :) böyle içini dökmek çok rahatlatıcı oluyor bence
kendiyle kavgali
Ah evet kesinlikle :)) bu arada gerçekten yalnız değilmişim bu çok sevindiriyor beni