küçükken ne zannederdiniz

ruhsuz
●Üniversitede harika bir aşk yaşayıp onunla evlenebileceğimi sanardım ama gelin görün ki kitaplardaki imkansız ve bir o kadar da mucizevi şekilde mümkün aşklar gerçek hayatta sadece imkansızmış,bir de acı doluymuş.sevmek her şeyi çözer sanardım ama hiçbir şeyi çözmezmiş.
●İyi bir insan olmaya çalışmak da bir boka yaramazmış çünkü iyi niyetle çıktığımız yollarda birilerinin kalbini her halükarda kırabilirmişiz ve özür dilesek de bir şeye yaramazmış çünkü bazı şeylerin gerçekten telafisi yokmuş.
●savunduğumuz değerlere ters düşebilirmişiz çünkü bizler de beşermişiz,şaşarmışız.kadınlar ve çocuklar bu hayattaki tek hassas noktam diyebilirim ancak aylar önce eskiden yoklamada bir altımda bulunan arkadaşıma gerçekten hiç istemeden saygısızlıkta bulundum.(biraz da özeleştiri)özür diledim ancak telafisi yok ve açıkçası bunun ağırlığı bana yetti.(yanlışlıkla overshare saatim gelmiş sorry)problem şudur ki:o arkadaşımı gerçekten severdim.yaptığım şeyin bana yapılmasını kabul eder miydim diye defalarca sordum,cevabını da verdim ama herkesin tutumu elbette farklıdır.
bu başlıktaki tüm girileri gör

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol